Á meðan Róm brann ...

Í Róm spilaði keisarinn á hljóðfæri meðan borgin brann. Öfugt við íslensk stjórnvöld nútímans horfði Neró beint í logana meðan hann vanvirti ábyrgð sína. Mikil er ógæfa þess lands þar sem stjórnvöld viðhafa engar brunavarnir og neita jafnvel að horfa á eldsbjarmann þegar hann birtist. 

Af ábyrgðarleysi og barnaskap treysta íslensk stjórnvöld á að aðrar þjóðir komi okkur til varnar ef ráðist verður á landið. Við höfum ekki einu sinni burði til að verja hér mikilvæga innviði meðan beðið væri eftir aðstoð annarra Nato þjóða. Á þetta bendir Arnór Sigurjónsson í Morgunblaðsgrein í dag. Arnór er fyrrverandi skrifstofustjóri varnarmálaskrifstofu utanríkisráðuneytisins. Orð hans undirstrika að í reynd gæti erlent herveldi hernumið Ísland fyrir hádegi á fyrsta degi, með því að taka flugvelli, stjórnarráðið, fjölmiðla, lögreglustöðvar o.fl., án nokkurs raunverulegs viðnáms af hálfu íslenska ríkisins. 

En kannski þarf ekki hervald til að skipta út íslenskri tungu og íslenskri menningu. Um þetta fjallar Ögmundur Jónasson í grein sinni í sunnudagsblaði Moggans. Ragnar Önundarson hefur bent á að með sama áframhaldi verði innfæddir Íslendingar orðnir minnihluti hér á landi árið 2035! Hér þarf að hægja á til að afstýra megi margþættum fjárhagslegum og samfélagslegum vanda. 

En eins og Neró forðum hafa íslenskir ráðamenn ekki gert neinar áætlanir um hvað skuli gert til að fyrirbyggja að eldarnir verði stjórnlausir. 

Nei, þvert á móti. Lagt hefur verið fram á Alþingi frumvarp um bókun 35 sem miðar að stórfelldu framsali valds úr landi, sem í framkvæmd mun daglega þverbrjóta stjórnarskrá lýðveldisins. Á sama tíma er frumvarp til nýrra sóttvarnalaga á hraðferð í gegnum þingið, sem sömuleiðis miðar að stórfelldu valdframsali til WHO, þvert gegn stjórnarskrá, fullveldisrétti Íslands og gegn lýðræðislegum stjórnarháttum. 

Ef lesendur telja að hér að framan sé með ósanngjörnum hætti gefið til kynna að Alþingi sé fullt af froðusnökkurum og að aðrar þjóðir eigi þó örlítið skárri þingmenn sem þora að beina kastljósinu að erfiðum málum, þá er hér samanburður: Annars vegar er hér innihaldslaus 1. umræða á Alþingi um frumvarp til sóttvarnalaga. Hins vegar er hér umræða bandarískra þingmanna um sama efni. Til hliðsjónar er bent hér á umsögn sem undirritaður sendi inn á samráðsgátt um þetta mál í febrúar 2022. 

Að lokum: Þeir sem vilja ímynda sér að íslendingar (og heimurinn) þurfi ekki að hafa áhyggjur af stríðsrekstri, né af frelsisheftandi aðgerðum vegna nýrrar veiru mættu íhuga þá staðreynd að vígbúnaðariðnaðurinn hefur hagsmuni af því að stofnað sé til ófriðar; lyfjaframleiðsluiðnaðurinn hefur hagsmuni af því að fjármagnaðar séu rannsóknarstofur sem mögulega framleiði nýjar veirur; samtakaríkið hefur hagsmuni af því að þjappa saman valdi og aftengja það frá kjósendum. 

Sannleikurinn mun gera yður frjálsa

Við lifum á áhugaverðum tímum. Í þessari frétt Daily Telegraph kemur fram að bandarískur dómstóll hefur lagt bann við því að ráðamenn þar í landi hitti stjórnendur samfélagsmiðla vegna umfangsmikillar ,,Orwellískrar" viðleitni Biden-stjórnarinnar til að koma í veg fyrir að almenningur efist um gagnsemi sprautulyfja gegn "vírusnum skæða". 

Í þessu samhengi er áhugavert að lesa skýrslu vinnuhóps þjóðaröryggisráðs um upplýsingaóreiðu og COVID-19 um ,,samstarf" við vísindavef HÍ (sjá t.d. kafla 7.2.), þar sem ýmiss konar upplýsingaóreiða hefur verið ,,leiðrétt", m.a. með því að hafna þeirri tilgátu að veiran hafi verið búin til á rannsóknastofu. 

Dr. John Campbell hefur fjallað faglega um sóttvarnaaðgerðir sl. misseri og gert það með svo yfirveguðum hætti að honum hefur enn ekki verið varpað út af samfélagsmiðlum. Hér er umfjöllun hans um nýja danska rannsókn sjálfstæðra, óháðra og ólaunaðra sérfræðinga þar sem fram kom mjög mikill breytileiki varðandi aukaverkanir milli skammtanúmera (e. batches) og að hættan hafi í sumum tilvikum verið geigvænleg. 

Þetta gæti verið verðugt rannsóknarefni fyrir Lyfjastofnun Íslands. En slík úttekt er kannski ekki líkleg meðan nýr sóttvarnalæknir gerir lítið úr hættu vegna aukaverkana, sbr. þetta viðtal við hana 16. júní sl. Áframhaldandi þögn er því líklegust enn um sinni, a.m.k. meðan enn er verið að þagga niður gagnrýni og eyða óþægilegum niðurstöðum, sbr. þessa nýju rannsókn sem birt var í Lancet en látin hverfa 24 klst síðar. 

Til lengdar munu þöggunartilburðir stjórnvalda, ritskoðun og ,,leiðréttingar" ekki koma í veg fyrir að sannleikurinn fljóti upp. Þá verður tilefni til að ræða um mikilvæg atriði eins og upplýst samþykki og ábyrgð stjórnvalda.  

Varúð: Samtakaríkið hefur raungerst

Í fyrri greinum, útvarpsþáttum og víðar hef ég ítrekað varað við því ástandi sem nú hefur raungerst hér á Íslandi, þ.e. samruna stjórnmála og stórfyrirtækja. Fram á síðustu ár höfum við í einfeldni trúað því að kerfið, sem kostað er með skattfé almennings þjóni þessum sama almenningi. Með hverjum deginum kemur betur í ljós að kerfið þjónar sjálfu sér og þegar verst lætur vinnur það beinlínis gegn hagsmunum almennings. 

Þegar hægri flokkar færa sig yfir til vinstri og vinstri flokkarnir til hægri, þá fara af stað eitraðir straumar, eins og saga 20. aldar sýndi átakanlega. Við þessar aðstæður verður til fyrirbæri sem kalla má samtakaríkið (e. corporate state). Í slíku ríki verður allt tal um lýðræði þyrnir í augum valdhafa, því lýðræðið er til þess fallið að raska þessu ,,þægilega" jafnvægi sem nú ríkir. Í ólýðræðislegu andrúmslofti samtakaríkisins hopa upplýsingar fyrir áróðri um leið og fjölmiðlar eru gerðir að málpípum stjórnvalda. Í slíku ríki verður ákæruvaldið pólitískt og lögreglan að varðhundum valdsins. 

Samtakaríkið leiðir fram það versta sem stjórnmálin hafa fram að færa: Stórfyrirtækin sem vaxið hafa í skjóli frjálshyggju hægri flokka verða hluti af valdakerfinu sem svo fyllist af vinstri mönnum sem loks fá útrás fyrir þann sósíalíska draum að stjórna sem flestum þáttum mannlífsins. 

Í framkvæmd er þetta mjög óhagstætt einstaklingsframtakinu, samfélaginu, þjóðríkinu og Alþingi. Kreddufullir vinstri menn kalla eftir stöðugt fleiri innflytjendum og slíkt hentar vel fyrirtækjum sem þurfa ódýrt vinnuafl. Innviðir brotna að lokum undan þunganum og afleiðingin verður glundroði. Til að leysa þann vanda mun almenningur að lokum kalla eftir lögregluríki sem leggur hlekki um háls hvers einasta manns til að tryggja ,,öryggi" þeirra.

Þetta er fyrirkomulag sem þjónar öllum hagsmunaaðilum vel: Ríkið hefur ótakmarkaðan aðgang að tekjum almennings með stöðugt meiri skattheimtu og stórfyrirtækin hafa aðgang að fjármunum almennings í gegnum lífeyrissjóði sem fjárfesta á markaði. 

Til að viðhalda þessari stöðu má nýta fjölmiðla til deyfingar og dulinnar innrætingar, menntakerfið (þar á meðal háskólana) til að heilaþvo mannskapinn og kenna þeim ,,rétta" hugsun og ,,réttar" skoðanir. Á þann hátt er tryggt að ætíð sé nægt framboð af þægu fólki til að manna stöður í embættismannakerfinu, sem nýtist vel til eftirlits og eftirfylgni.

Ef eitthvað er óljóst í framkvæmd, þá er það ekki vandamál, því framangreint stjórnarfar er mjög í anda Leníns og hentugar leiðbeiningar hans má finna í alræmdum bæklingi, sem sá ,,góði" maður gaf út árið 1902. Um það rit verður mögulega fjallað síðar. 

Myndir þú kjósa Annie Wilkes?

Mannkynssagan geymir ótal dæmi um ótrúlegt langlundargeð venjulegs fólks. Sagan er til marks um að menn séu tilbúnir til að sætta sig við harðstjórn, niðurlægingu, kúgun, ofbeldi, einelti s.frv. En sagan sýnir einnig að þolinmæðin er ekki endalaus. Án fyrirvara getur það gerst að menn segi skyndilega hingað og ekki lengra. Einn daginn gátu landamæraverðir Austur-Þýskalands ekki lengur haldið aftur af fólki sem vildi fara til vesturs. Einn daginn stendur einhver upp og segir hið augljósa: Keisarinn er nakinn. 

Við búum nú í samfélagi:

- þar sem ríkisvald og alþjóðastofnanir ganga sífellt nær borgurunum með kæfandi ,,umhyggju", sem notuð er til að skerða réttindi sem eiga þó að heita varin í stjórnarskrám og mannréttindasáttmálum

- þar sem verstu hliðar stjórnmálanna er daglega til sýnis; þar sem stjórnlyndir hægri og vinstri flokkar sameinast um að þenja út regluverkið og hleypa þannig ofvexti í lögin, embættismannakerfið, eftirlitskerfið o.fl.; þar sem völdin þjappast saman en ábyrgð er látin hverfa; þar sem gagnrýnin hugsun er illa séð; þar sem tækniræði og ánauð eru hærra metin en skapandi hugsun og frjáls mannsandi

- þar sem skólar eru orðnir að innrætingarstöðvum sem þjálfa fólk í að hlýða en ekki að hugsa sjálfstætt

- þar sem stjórnmálaflokkar standa ekki lengur vörð um hugsjónir, en verja þess í stað hagsmuni og völd 

- þar sem valdboðssinnaðir stjórnmálamenn sækja hugmyndir til Davos en hlusta ekki á kjósendur í heimalandinu

Keisarinn er nakinn. 

[Til nánari skýringar: Sjá hér Kathy Bates í hlutverki Annie Wilkes í kvikmyndinni Misery (1990)]

Valkvæð blinda sóttvarnalæknis?

Nýr sóttvarnalæknir, Guðrún Aspelund, segir í nýlegu viðtali að Covid sé ekki búið, því enn séu smit í gangi. Enn sé unnt að fá bólusetningu. Fjöldamörg afbrigði af Omicron hafi verið í gangi, nánar tiltekið hundruðir. Guðrún segist vonast til að bóluefni verði tilbúið þegar næsti faraldur kemur. Spurð um aukaverkanir, segist Guðrún ekki vita um fjölda tilkynntra tilvika. Ekki hafi verið áhyggjuefni að mikið hafi verið um alvarlegar aukaverkanir, „við höfum ekki séð það og Lyfjastofnun hefur ekki merkt það. Auðvitað er búið að gefa þetta bóluefni milljónum manna í heiminum og það hafa komið fram aukaverkanir eins og með öllum lyfjum og geta gerst, en þær eru mjög sjaldgæfar og flestar aukaverkanir eru vægar.“ Guðrún segir að Astra Zenica hafi ekki verið bannað í Danmörku, en notkun þess hætt því önnur efni hafi verið talin betri. Um bólusetningar barna segir Guðrún að engar afleiðingar hafi komið fram hérlendis. Að sögn Guðrúnar eru engin tengsl milli dauðsfalla hérlendis og bólusetninga, hvorki umframdauðsfalla né annarra dauðsfalla.

Sama mál, önnur hlið

Ég hrökk við þegar ég heyrði svör sóttvarnalæknis í viðtalinu, þar sem ég hafði nýverið hlustað á samtal Joe Rogan við breska hjartalækninn Dr. Aseem Malhotra, þar sem m.a. er vísað í grein sem Malhotra birti í september 2022. Í stuttu máli segir Malhotra að hann hafi aldrei á sínum ferli séð lyf sýna jafn lélega virkni og jafn mikla skaðsemi og sprautulyfin gegn covid-19. Á þessum grunni gagnrýnir hann að yfirvöld hafi haldið þessum lyfjum að almenningi. Hann vísar einnig til greinar í sem birtist sumarið 2022 í tímaritinu Vaccine þar sem fram fór endurmat á upprunalegum rannsóknum Pfizer og Moderna sem lágu því til grundvallar að bóluefnin voru samþykkt af lyfjaeftirlitsstofnunum. Niðurstaða höfunda, sem Malhotra segir vera óháða sérfræðinga, er sú að upphaflegu tilraunirnar hafi sýnt að bóluefnin væru hættulegri en covid, m.ö.o. að hættulegra væri að láta sprauta sig með bóluefnum en að smitast af covid-19. Því hefði aldrei átt að leyfa notkun þessara lyfja. Tíðni alvarlegra aukaverkana væri a.m.k. 1 af hverjum 800 og rannsóknir sýni að aukaverkanir geti komið fram mörgum mánuðum eftir sprautur.

Frammi fyrir þessari skelfilegu tölfræði furðar Malhotra sig á að lyfin hafi ekki þegar verið tekin úr umferð. Líklegustu skýringuna sé að finna í því sem hann kallar valkvæða blindu (e. willful blindness), þ.e. sálfræðilegt fyrirbæri þar sem fólk kýs að sjá ekki sannleikann til að finna öryggi, komast hjá ágreiningi, óþægindum, draga úr ótta og vernda stöðu sína og viðkvæm egó.

Blindur leiðir blindan?

Vonandi á þessi tilgáta Dr. Aseem Malhotra ekki við um einhliða málflutning nýs sóttvarnalæknis. Ég vona innilega að Guðrún Aspelund sé fulltrúi góðrar læknisfræði og að Malhotra hafi rangt fyrir sér. Ef því er öfugt farið þá verður stund sannleikans mjög sársaukafull fyrir þá sem kosið hafa að nálgast þessi mál með rörsýni, en ekki síður fyrir þá sem kosið hafa að trúa þeim í blindni. Vonandi rennur aldrei upp sú stund að almenningur verði að horfast í augu við að embættismenn og sérfræðingar hafi talað gegn betri vitund, gefið út leyfi í vondri trú, afneitað staðreyndum og kæft niður gagnrýni.     

[Grein þessi birtist fyrst á krossgotur.is 4.7.2023]

Lestarferð út í óvissuna

Líkja má stöðu almennings gagnvart ríkisvaldi við það þegar við kaupum okkur lestarmiða frá A til B. Með því að kaupa miðann (greiða atkvæði) lýsum við yfir trausti til lestarstjórnenda og veitum þeim umboð til að flytja okkur á áfangastað á sem skemmstum tíma og vandræðalaust. Umboð lestarstjórnenda er sem sagt takmarkað og allir vita að um borð eru neyðarhemlar (stjórnarskrárákvæði) sem grípa má í ef hætta er á ferðum, t.d. ef lestin er farin að bruna of hratt eða ef henni er stýrt inn á vitlausa teina. Neyðarhemlarnir eru öllum aðgengilegir, ekki bara fólki á fyrsta farrými. Með sama hætti er alls staðar sýnileg neyðaropnun á lestargluggum. Aðgengi að þessum öryggistækjum er grunnforsenda fyrir því að fólk kaupir sér far með lestinni. 

Hvað gerist um borð í slíkri lest þegar hún sjáanlega eykur hraðann vegna lestar sem sögð er nálgast of hratt (t.d. óþekktur vírus)? Jú, þá er hátalarakerfið notað til að róa fólk, segja því að hlusta bara á tilkynningar lestarstjóra, treysta engu öðru, óla sig niður í sætið og hlýða, ekki leita sjálft að upplýsingum því símarnir birti falsupplýsingar í bland við staðreyndir sem enginn geti túlkað rétt nema faglærðir lestarstjórar. ,,Treystum sérfræðingunum" heyrir þú fólk segja við hvert annað um leið og það velur sér nýja bíómynd til að horfa á í afþreyingarkerfinu.

Hvað gera hinir þegar þeir sjá að lestin hefur tekið nýja stefnu? Hvað ef þú sérð lestarvörðinn aftengja neyðarhemlana (mannréttindaákvæði stjskr.) með vísan til þess að ástandið sé ,,fordæmalaust"? Hvað gerir almenningur þegar hann sér að eftirlitsmennirnir (þingmenn, ráðherrar, forseti, fræðimenn, faglærðir sérfræðingar, lögmannafélagið, fjölmiðlamenn o.fl.) aðhafast ekkert og þykjast ekki sjá að lestin er komin út af sporinu? Hvað ef fólkið á fyrsta farrými neitar að bregðast við með vísan til þess að þeim líði sjálfum ljómandi vel? Hvað gerist ef í ljós kemur svo, að stjórntæki lestarinnar eru rykfallin af notkunarleysi og lestinni er fjarstýrt af fólki sem situr órafjarlægð og svarar engu?

Hvaða tryggingu höfum við fyrir því að slík lestarferð endi vel?