Sóknarfæri í fjármálaráðuneytinu

Frá lýðveldisstofnun hefur íslenska ríkið belgst út og sú þróun heldur áfram með hverjum deginum sem líður. Til að fjármagna útþensluna og stjórnlausa eyðslu eru stöðugt lagðir á nýir skattar. Samhliða stöðugt meira eftirliti seilast útsendarar ríkisins æ dýpra í vasa skattgreiðenda. Til að fjármagna allt það sem íslenskum stjórnmálamönnum dettur í hug að gera hafa verið búnir til fjölbreytilegustu skattstofnar. Dæmi: 

Eignaskattur, tekjuskattur, virðisaukaskattur, bifreiðagjöld, olíugjald / bensínskattur, þinglýsingagjöld, erfðaskattur, áfengisgjald, tóbaksgjald o.s.frv. Nýjasta dæmið eru svokallaðir kolefnisskattar (!). Greiðslur í verkfallssjóði mætti kannski einnig hafa á þessum lísta, í ljósi þess að sumir telja sig eiga jafnari rétt til greiðslna úr slíkum sjóðum en aðrir. 

Nýr fjármálaráðherra mun vonandi taka til hendinni í þessum efnum. Nýir vendir sópa best.