Eru ekki allir hressir með þetta?

Að gefnu tilefni hefur undirritaður ítrekað vísað til ummæla sem Julian Assange lét falla skömmu áður en hann var sviptur frelsi árið (2011). Mitt í öllum stríðsæsingnum, sem tryllir nú marga dagfarsprúða Íslendinga, býðst lesendum að hlýða hér á það sem hann sagði þá, þ.e. að markmið stríðsreksturs væri ekki hernaðarlegur sigur, heldur endalaus stríð til að þvætta peninga og koma þeim í vasa alþjóðlegrar "elítu" á sviði varnarmála (e. transnational security elite). Í bókinni "Confessions of an Economit Hit Man" segir John Perkins það sama á bls. 1. 

Fyrir tilstilli fyrri og núverandi ríkisstjórna Íslands er íslenskt skattfé nú sett í sama "fjárbað" (e. money laundering) og fjármunir fólks í löndum sem stýrt er af sömu öflum með þeim afleiðingum að ríkin safna upp skuldum, innviðir molna og manndrápum fjölgar, en vissulega ekki á kostnað ráðamanna sjálfra sem brosa fallega í viðtölum, sbr. þessi viðbrögð Úrsúlu í nýlegu viðtali.  

Með dyggum stuðningi ríkisrekinna fjölmiðla virðist ríkisvaldinu vera unnt að fá almenning til að trúa nánast hverju sem er, hvort sem það eru bóluefni (sem stöðvuðu ekki covid) eða vopn (sem stöðva ekki stríð). 

Að lokum er hér listi til íhugunar fyrir þá sem vilja rifja upp þennan stanslausa stríðsrekstur BNA frá seinni heimsstyrjöld: 

(1950) Korean War (1958) Permesta Rebellion (1958) Lebanon Crisis (1959) Laotian Civil War (1961) Bay of Pigs (1965) Dominican Civil War (1965) Vietnam War (1966) Korean DMZ conflict (1967) Cambodian Civil War (1982) Lebanon (1983) Grenada (1986) Bombing of Libya (1987) Tanker War (1989) Panama (1990) Gulf War (1992) Somalia (1992) Bosnia (1994) Haiti (1998) Kosovo (2001) Afghanistan (2002) Yemen (2003) Iraq (2007) Somalia (2009) Operation Ocean Shield (2011) Libya (2011) Uganda (2013) Niger (2014) Syria (2015) Libya (2021) Ukraine (2023) Israel  

Eru ekki annars allir bara hressir með hvernig íslenskir ráðamenn fara með almannafé í vopnakaup, í styrki til stjórnmálaflokka o.s.frv.?