Glossófóbía

Er ég eini maðurinn sem finn fyrir ónotakennd þegar sýndar eru myndir frá öllum þessum "leiðtogafundum" þar sem allir eru á einu máli, brosandi og kjassandi hvern annan, faðmandi og kyssandi, hlæjandi og klappandi? Hver getur verið skýring þess að allt þetta fólk, frá öllum þessum mismunandi löndum, þar sem alls konar innanlandsófriður, ósætti og átök geisa, skuli allt geta verið svona ofboðslega sammála - og svona góðir vinir - og í svona miklum fyrirvaralausum kærleikum hvert við annað? Er eitthvað sem býr hér að baki sem við sjáum ekki / skiljum ekki? 

Mér er auðvitað ljóst að þessir "leiðtogar" eru venjulegt fólk, sem er lítið í sér og óöruggt eins og langflestir almennir borgarar. Kannanir staðfesta aftur og aftur að það sem fólk óttast mest er "glossófóbía", þ.e. að flytja ræður fyrir framan aðra (fólk virðist óttast þetta meira en dauðann, meira en loðnar köngulær, eiturslöngur o.fl.). Rót þessa ótta er ekki feimni, heldur óttinn við viðbrögð annarra, við dóm annarra. Í óöryggi sínu kjósa margir að fylgja afstöðu "sérfræðinga". Í kóvid-klikkuninni afhjúpaðist að "sérfræðingarnir" voru ekkert skárri, því í ótta sínum hörfuðu þeir (læknar, lögfræðingar o.fl.) í það að fylgja afstöðu stjórnvalda, sem í ótta sínum hörfuðu í það að fylgja afstöðu annarra þjóða, sem í ótta sínum hörfuðu í það að fylgja afstöðu alþjóðastofnana (WHO, SÞ o.fl.). Þegar óttinn fór svo loks að réna og menn áttuðu sig á að C19 var engin drepsótt og í raun á pari við slæmar flensur, kusu menn að beina athyglinni annað til að þurfa ekki að horfast í augu við vitleysuna, mistökin, fjárausturinn, frelsissviptinguna, fjárlagahallann o.s.frv. Til að breiða yfir allt þetta risastóra rugl þarf eitthvað enn ógnvænlegra. Hvað gæti það verið? Jú, stríð. Vafalaust er það algjör tilviljun að Úkraínustríðið braust út einmitt um það leyti sem almenningur var að átta sig á að C19 hafði orðið að allsherjar, tilefnislausri hjarðsturlun. Rússagrýlu má nota til að magna upp stríðsótta, berja stríðstrommur, ryksuga meira fé úr ríkissjóðum, fóðra vasa vopnaframleiðenda, halda fleiri "leiðtogafundi" og hlæja saman.

Við skulum ganga út frá því að "okkar miklu leiðtogar" séu ekki annað en venjulegt fólk, sem er lítið í sér eins og við hin, sem í ótta við dóm annarra fundarmanna þora ekki að tjá sjálfstæða skoðun sína / gæta hagsmuna heimaríkis síns, en kjósa þess í stað að fela sig í hópnum, allt í nafni "samstöðu" og "einingar". Er ég eini maðurinn sem velti fyrir mér hvernig "rétta" línan er lögð á fundum þar sem engin raunveruleg skoðanaskipti fara fram, engar gagnrýnar spurningar, enginn ágreiningur? Sá dagur hlýtur að renna upp bráðum að almenningur fær nóg af öllu þessu skrumi og yfirborðsmennsku og fer þess í stað að kjósa fólk sem þorir að segja sína eigin skoðun, þorir að verja hagsmuni lands síns og þjóðar, þorir að tala máli friðar þótt allir aðrir tali um stríð og manndráp sem "lausn". 

Fyrir mitt leyti segi ég bara: Burtu með alla þessa "leiðtoga" sem eru engir leiðtogar, heldur hjarðmenni. Burt með þau. 

 

NATO stendur sterkara eftir