"Er ekki bara best" að treysta sérfræðingunum ... og fjölmiðlunum?

Á Bylgjunni í gær benti ég á að kennivaldspostular nútímans eru ekki minna forstokkaðir í valdhroka sínum en þeir voru á tíma Galileos: Stofnanaveldið getur ekki viðurkennt mistök. 

Þegar rykið sest lítur margt öðru vísi út en fullyrt var áður: 

• Joe Biden gekk ekki á öllum ventlum í forsetatíð sinni og huldumenn stýrðu penna hans.
• Ólympíumeistari kvenna í boxi er ekki kona.
• "Veiran skæða" virðist eftir allt saman hafa komið frá rannsóknarstofunni í Wuhan, en ekki frá leðurblökumarkaði.
• "Bóluefnin" voru ekki hefðbundin bóluefni
• Þau voru ekki árangursrík (e. effective)
• Þau voru ekki örugg (e. safe)
• Ein sprauta dugði ekki (um 800.000 skömmtum hefur nú verið dælt í Íslendinga)
• Sum efnin hafa verið tekin úr umferð (AstraZeneca)
• Aðrir framleiðendur (Pfizer) vissu að efnin vörðu menn ekki fyrir smiti
• Upplýsingum um aukaverkanir var leynt (CDC mælir ekki lengur með að börn og barnshafandi konur séu sprautuð).
• Efnin voru ekki föst í handlegg heldur dreifðust um líkamann.
• Virknin var ekki tímabundin, heldur eru þau enn að framleiða broddprótein.

Margt er hægt að læra af þeim mistökum sem gerð voru. Einn lærdómurinn ætti að vera sá að treysta ekki yfirvöldum (og fjölmiðlum) í blindni ... og sperra eyrun þegar valdastofnanir tala um mikilvægi þess að berja niður gagnrýna hugsun. 

Traust almennings var misnotað: Læknar o.fl. stéttir hafa glatað trausti og þurfa að endurvinna það.

Vanþakklátasta hlutverk sögunnar er að reyna að fá aðra til að hugsa. Mun auðveldara er að gera fólk vitstola. Síðarnefnda leiðin færir völd og áhrif þeim sem kunna að hagnýta sér ótta og fávisku almennings. Sjálfur hef ég of lengi barið hausnum í steininn í (vonlausri) tilraun til að fá fólk til að hugsa / ná áttum / koma aftur til sjálfs sín. Ég þakka þeim sem hlustuðu. Góðar stundir.  

 

 

-