Hvernig fer fyrir þeim sem sagar greinina sem hann situr á?

Í fyrstu frétt af stofnun Sjálfstæðisflokksins 1929 voru tvö aðalstefnumál voru nefnd til sögunnar:

1. Að vinna að því að undirbúa það, að Íslandi taki að fullu öll sín mál í sínar eigin hendur og gæði landsins til afnota fyrir landsmenn eina jafnskjótt og 25 ára samningstímabil sambandslaganna er á enda.
2. Að vinna að innanlandsmálum að víðsýnni og þjóðlegri umbótastefnu á grundvelli einstaklingsfrelsis og atvinnufrelsis með hagsmuni allra stétta fyrir augum.

Feitletraði textinn í fyrstu línu fyrsta stefnumáls í fyrstu frétt af stofnun flokksins ætti að heita slíkt grundvallaratiði í hinni margrómuðu Sjálfstæðisstefnu að enginn ráðherra, enginn þingmaður og raunar enginn sem kallast vill Sjálfstæðismaður gæti leyft sér að leggja fram eða styðja lagafrumvarp sem gengi augljóslega þvert gegn þessum hugmyndafræðilega grundvelli og þeirri meginhugsjón sem Sjálfstæðisflokknum er ætlað að verja og styrkja. Sjálfstæðið verður ekki styrkt með því að framselja lagasetningarvald úr landi, gengisfella Alþingi, grafa undan tilvistargrunni Sjálfstæðisflokksins, bregðast hlutverki sínu og trausti. Um þetta þarf ekki að hafa mörg orð, en til nánari glöggvunar fylgir hér texti viðtals sem birt var á Vísi 18.9. sl. 

 

Varaþingmaður Sjálfstæðisflokksins segir flokkinn ekki vera heilaga kýr, og boðar mögulegt klofningsframboð frá flokknum ef frumvarp sem utanríkisráðherra hefur boðað nær fram að ganga. 

Í Hlaðvarpsþættinum Ein pæling sem kom út í gær sagðist Arnar Þór Jónsson, varaþingmaður Sjálfstæðisflokksins, meðal annars vera tilbúinn að beita sér gegn Sjálfstæðisflokknum, myndi hann ekki breyta um stefnu í Evrópumálum, einkum og sér í lagi þegar kemur að bókun 35, sem felur í sér skuldbindingu EFTA-ríkja til að láta EES-reglur ganga framar landslögum, ef til árekstra milli þeirra kemur.

Þórdís Kolbrún Gylfadóttir utanríkisráðherra hefur boðað frumvarp um innleiðingu bókunarinnar.

Í samtali við fréttastofu segir Arnar Þór að hann hafi viljað undirstrika að Sjálfstæðisflokkurinn hefði verið stofnaður og starfræktur til að verja ákveðnar hugsjónir. 

„Ef flokkurinn ætlar að snúast gegn þessum hugsjónum, hætta að verja þær og ýta til hliðar þeim skyldum sem hann sannarlega ber, þá er hann ekki aðeins að bíta af sér það sem kalla mætti harðkjarnafylgi, heldur er hann að mylja undan sér grundvöll eigin tilveru,“ segir Arnar Þór.

Flokknum sé ætlað að verja lýðræðislegt stjórnarfar og frelsi fólks til að móta stefnumál. Hann telur frumvarp utanríkisráðherra beinast þvert gegn þeim atriðum.

„Það er ekkert frjálslynt við þetta, það er ekkert íhaldsamt og þetta er hrein og bein þjónkun við Evrópusambandið og gengur þannig gegn öllu því sem Sjálfstæðisflokkurinn gefur sig út fyrir að vilja berjast fyrir,“ segir Arnar Þór.

Skipið kunni að sigla í strand

Enn sem komið er telji hann að Sjálfstæðismenn eigi að styðja flokkinn, og hvetja forystuna til að standa vörð um hugsjónirnar sem Arnar segir flokkinn hafa verið stofnaðan utan um.

„En sá tímapunktur kann auðvitað að koma, að það skipinu verði bara siglt í strand og það brotni. Þá auðvitað verða menn að finna sér eitthvað annað fley, því að Sjálfstæðisflokkurinn er ekki nein heilög kýr. En það eru hins vegar hugsjónirnar sem eru þess virði að verja, og það verður þá að gera það úr öðru vígi ef þetta vígi ætlar að fella sig sjálft.“

Hér þarf engum að dyljast að með öðru fleyi á Arnar Þór við mögulegan klofning frá Sjálfstæðisflokknum.

Hvað þyrfti að koma til, til að þessu nýja fleyi yrði ýtt úr vör? 

„Ég held að lokapunkturinn í því yrði að þetta frumvarp sem hér er boðað að verði lagt fram í annað sinn yrði raunverulega samþykkt á Alþingi og leitt í lög. Það væru slíkir grafalvarlegir atburðir að það væru engar forsendur fyrir því lengur að styðja Sjálfstæðisflokk sem stendur þannig að verki.“

Er ekki nokkuð raunhæfur möguleiki að þetta verði samþykkt?

„Ég ætla enn sem komið er að ímynda mér að ráðherra muni veigra sér við að leggja þetta fram og þingflokkurinn við að veita þessu máli brautargengi í gegnum þingið. Ég vil trúa því,“ segir Arnar Þór. 

Hefur ekki átt frumkvæðið

Arnar Þór segist ekki hafa átt frumkvæði að neinum umræðum um klofningsframboð frá Sjálfstæðisflokknum vegna málsins. 

„En ég get ekki neitað því að við mig hefur talað ótrúlegur fjöldi fólks, alls staðar að af landinu, á öllum aldri, sem er um það bil að fá algjörlega nóg af þeim stjórnarháttum og þeirri stefnumörkun sem virðast vera við lýði í Sjálfstæðisflokknum, eins og staðan er í dag. En þetta er ekki komið á þann stað í dag að það sé verið að boða stofnun annars stjórnmálaflokks, en ég held að allir þurfi að átta sig á því að til þess geti komið.“

Ekkert pláss fyrir viðkvæmni

Arnar Þór segist telja ljóst að þingflokkur Sjálfstæðisflokksins sé viðvkæmur fyrir því sem hér er til umræðu.

„En viðkvæmni á ekki erindi á hið stóra svið stjórnmálanna. Ef fólk þolir ekki gagnrýni og frjálsa umræðu, þá á það ekki erindi í stjórnmál. Mér er alveg sama þó að einhverjir kunni að móðgast eða fara í fýlu við mig, því mín persóna skiptir ekki máli í þessu og ekki heldur persóna þeirra sem nú sitja á þingi fyrir Sjálfstæðisflokkinn,“ segir Arnar Þór.

Öllu framar séu það hugsjónir sem gildi ofar öllu í stjórnmálum. 

„Og ég ítreka það að ef fólk treystir sér ekki til að vinna þeim hugsjónum brautargengi, þá á það að finna sér annað farartæki. Sjálfstæðisflokkurin er ekki einkafarartæki örfárra manna. Hann er fjöldahreyfing og á að vera það, og vinna að þjóðarhag,“ segir Arnar Þór að lokum.

Textann skráði Vésteinn Örn Pétursson [Birt á www.visir.is 17.9.23]