Blindur leiðir blindan

Það má kallast dagleg glíma sérhvers hugsandi manns að reyna að skilja á hvaða leið þetta samfélag er, þar sem öllu er snúið á hvolf. Sá sem þetta ritar tilheyrir þeim ört stækkandi hópi almennings sem hefur áttað sig á að það eru ríkisreknir og ríkis-styrktir fjölmiðlar sem mesta ábyrgð bera á öfugsnúningnum. Þessir ,,miðlar" birta daglega fréttir þar sem ljós er kallað myrkur, sá sem vill segja sannleikann má vænta þess að vera sakaður um ,,haturs-orðræðu", stríð er kallað friður og hefðbundið, klassískt frjálslyndi kallað ,,popúlismi" eða ,,hægri-öfgar". Stjórnmálaflokkarnir á Alþingi gleypa skoðanamyndunina hráa og ímynda sér að þeir séu þar með að gera ,,rétt", því mælikvarði þeirra á rétt og rangt grundvallast ekki á neinum prinsippum heldur aðeins á því sem þeir telja til vinsælda fallið á hverjum tíma. Afleiðingarnar má sjá í umræðum á Alþingi og í afgreiðslum þingsins, þar sem blindur leiðir blindan. Eitt nöturlegasta dæmið um þetta er frumvarpið um leigubílaakstur sem Alþingi samþykkti þrátt fyrir aðvörunarorð mín og fjölmargra annarra. Undir gunnfána ,,frelsis á leigubílamarkaði" hefur verið innleitt stjórnleysi, sem skaðað hefur afkomu fjölmargra þeirra sem gert hafa leigubílaakstur að atvinnu sinni, auk þess að skaða traust almennings og ferðamanna til þessarar stéttar. 

Meðfylgjandi skjáskot er af frétt sem birtist á visir.is í gær og veitir vísbendingu um hvers konar lögleysu er unnt að framkalla með lögum sem sett eru af áttavitalausum stjórnmálamönnum. 

 

,,Sjálfan sig selur enginn nema með tapi"

Snemma á 20. öld hófst útflutningur á fosfati frá Nauru, en efnið var þar í miklum mæli eftir fugladrit í árþúsundir. Erlendir fjárfestar fleyttu rjómann af hagnaðinum en fjárhagur Nauru óx þó og dafnaði þar til ,,lagerinn" kláraðist í kringum 1990. Eftir sitja íbúar Nauru með sárt ennið og efnahagslíf í rúst. 

Í skammsýni sinni virðast Íslendingar ætla að gera sömu mistök: Fylla firðina af laxeldi sem veitir tímabundna atvinnu en horfa fram hjá mengun, álagi á innviði og þeirri staðreynd að stærstur hluti ágóðans endar í vasa þeirra erlendu fjárfesta sem eiga fyrirtækin. Um leið er erlendum fyrirtækjum leyft að flytja úrgangsefni til Íslands og ýmist dæla þeim í hafið eða í berglögin með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir lífsgæði þeirra sem landið byggja. Samhliða er undirbúið að teppaleggja landið með (óþörfum) vindmyllugörðum og skaða þannig bæði umhverfi og ásýnd. Vandséð er hvers vegna ferðamenn ættu að leggja leið sína til lands sem búið verður að skaða með framangreindum hætti. Þá myndi ferðaiðnaðurinn hrynja einnig. Harmsaga Nauru-manna, trúgirni þeirra og skammsýni, yrði hjóm við hliðina á dæmalausri fávisku íslendinga.

Sá sem þetta ritar er sennilega einn örfárra Íslendinga sem í aðdraganda síðustu þingkosninga sóttu fundi umhverfissinna, virkjanasinna, andstæðinga laxeldis, sjávarútvegsfyrirtækja o.s.frv. og fékk samanburð á málflutningi allra ríkisreknu flokkanna. Þar kristallaðist að ríkis-flokkarnir hafa í raun engin prinsipp heldur það eina markmið að segja það sem talið er að fundarmenn vilji heyra. Afleiðingin var sú að flokkarnir töluðu tungum tveim og sitt með hvorri. Þessi frétt er til áminningar um að græðgi og skammsýni eru ekki góðir vegvísar fyrir nokkra einustu þjóð.

Tilvitnunin í fyrirsögninni er frá Dr. Sigurbirni Einarssyni biskup, rituð eftir minni.   

„Þetta er hræðilegt ástand“

Við lítinn vog, í litlum bæ er lítið hús, lítið hús ...

Í litlu tveggja hæða fjölbýli á höfuðborgarsvæðinu er komið gat á þakið. Jónas á efstu hæðinni er ekki sáttur, því loftið inni hjá honum er orðið stórskemmt. Jónas talar um þetta við alla sem hann hittir í stigaganginum og að lokum er haldinn húsfundur. Niðurstaða húsfundar er sú að þakviðgerð myndi tæma hússjóðinn og rúmlega það, þannig að taka þyrfti viðbótarlán og hækka húsgjöldin. Meirihluti íbúa er ekki til í það og niðurstaðan er sú að ekki verður gert við þakið, en hússjóðurinn verður notaður til að halda grillpartý og leigja hoppukastala. Það hefur alltaf verið svo góð og vinaleg stemning í húsinu. Henni verður að viðhalda. Svo lekur heldur ekki hjá neinum öðrum en Jónasi. Húsfundur ákveður líka að hússtjórnin ein geti hengt upp tilkynningar / fréttir á töfluna í forstofu hússins. Hússtjórnin keypti þessa töflu og á að ráða hvað birtist þar. Jónasi verður a.m.k. ekki leyft að tjá sig þar. Svo er búið að kjósa nýtt fólk í stjórn húsfélagsins. Nýi formaðurinn hefur búið lengi í Dusseldorf og þekkir fólk í Þýskalandi sem þekkir alls konar nýjar reglur um fjölbýli og tengslanetið má örugglega nota til að kaupa lyftu á hagstæðu verði, enda hefur formaðurinn sannfært alla stjórnina um að lyftur þurfi að vera í öllum fjölbýlishúsum, það er krafan í öllum sambærilegum húsum í Þýskalandi. Svo er reyndar flutt fólk inn í hjólageymsluna og notar þar vatn og rafmagn, en það er allt í lagi því þetta tilheyrir bara sameigninni og greiðist af reikningum húsfélagsins, en ekki af íbúunum sjálfum sko. Grillpartýið verður haldið núna síðsumars, þegar veðrið verður gott og vonandi mæta sem flestir íbúuanna í góðu stuði - og passi sig bara á að ræða alls ekki það sem er að húsinu. Þá er vonandi hægt að halda áfram í góðri sambúð þar sem allir eru bara næs. P.S. Nýja fólkinu í hjólageymslunni verður að sjálfsögðu boðið og þau fá sólstólana sem gamla og hruma fólkið á neðstu hæðinni keypti í fyrra. Stólarnir voru nefnilega geymdir í sameigninni og tilheyra nú húsfélaginu þar sem ekki var greitt neitt ,,aðstöðugjald" fyrir stólana (ný regla sem birt verður á húsfélagstöflunni mjög fljótlega).     

Eigum við að hlæja eða gráta?

Þessi upptaka fer nú með himinskautum á X (Twitter), en sést ekki annars staðar, en X er þyrnir í augum þeirra sem vilja ráða því hvað kemur fyrir sjónir almennings. 

Á upptökunni segir Úrsúla, besta vinkona allra ráðherra í ríkisstjórn Íslands, við mótmælanda að hann ,,yrði handtekinn í Rússlandi" ... á meðan lögreglumenn handtaka hann og draga hann í burtu!

Þetta er ekki hægt að skálda. Við lifum í Orwellískum heimi og munum þurfa á öllu okkar sameinaða afli að halda til að afstýra því að núverandi ríkisstjórn takist að ljúka því sem hin fyrri var byrjuð á, þ.e. að innleiða hér Orwellískt stjórnarfar. 

Jæja krakkar ...

Hér er frétt sem þið heyrið ekki á RÚV eða öðrum íslenskum fjölmiðlum sem troðfylltu öll vit Íslendinga af gagnrýnislausum hræðsluáróðri 2020-2023: Covid-19 var ekki stórhættuleg drepsótt.

- Þetta má víða fá staðfest, nú síðast í tölfræðilegum upplýsingum frá Norður-Írlandi sem staðfesta að hlutfallslega sárafá dauðsföll voru skráð með C-19 sem einu dánarorsökina (sjá mynd). 

Norman Fenton, heimsþekktur stærðfræðingur og tölvunarfræðingur, með sérþekkingu á áhættumati, líkindareikningi og orsakasamhengi, hefur ásamt öðrum skrifað heila bók um málefnið, en hann telur opinberar tölur nú benda til að raunveruleg dánaráhætta, aðeins vegna C19, yfir 5 ára tímabil hafi verið 1 af 7.000 (0,014%) Hann minnir á að upprunalegt áhættumat frá Imperial College, sem notað var til að réttlæta misbeitingu ríkisvalds í Bretlandi, Íslandi og annars staðar, geymdi áætlun um að meira en 1% bresku þjóðarinnar myndi deyja úr C19 aðeins á fyrsta árinu (!). 

Fenton og meðhöfundar hans minna á að ekki ein einasta manneskja undir 38 ára aldri hefur nokkru sinni verið skráð með C19 sem einu dánarorsök. Í því ljósi eru menn vonandi tilbúnir nú til að endurskoða vilja stjórnvalda (og margra foreldra) til að dæla sprautulyfjum í ung börn.

Niðurstaðan er sú að C19 verður líklegast skráð á spjöld sögunnar sem mesta regin-hneyksli í sögu stjórnarfars, hagstjórnar, læknisfræðinnar, fjölmiðlunar o.fl. Margir munu þurfa að líta í eigin barm, ekki síst almennir borgarar sem lokuðu sig sjálfviljug inni í stofufangelsi vikum / mánuðum saman, gengu um með gagnslausar tuskur fyrir andlitinu og létu sprauta sig (aftur og aftur) með gagnslausum lyfjakokteilum sem sennilega gerðu meira ógagn en gagn. 

Ágætur lesandi þessa bloggs skrifaði hér fyrir nokkrum vikum að það þurfi ,,ákveðna stærð til að viðurkenna að maður hafi haft rangt fyrir sér". Vonandi hefur ,,sagnaþjóðin" íslenska andlega burði og siðferðilegt þrek til að horfa með gagnrýnum augum á það sem gerðist og eiga opna og einlæga umræðu um þann lærdóm sem draga má af þessu - og hvernig við getum betur varist því að viðlíka hystería endurtaki sig, því við einfaldlega höfum ekki efni á endurtekningu, hvorki efnahagslega né samfélagslega. 

 

Hvað býr í þögninni?

Skýrasta birting þess heljartaks sem RÚV hefur á huga landsmanna kristallast í fréttastefinu sem heyra má hljóma út um (allt of marga) eldhússglugga í hádeginu og á kvöldmatartíma. Með hliðsjón af þessu er engin furða að mörgum reynist (ennþá) erfitt að tengja saman mismunandi atriði og sjá stærri mynd / skynja hvert straumurinn liggur. RÚV gerir a.m.k. enga tilraun til að skýra hvað gæti mögulega skýrt framgöngu núverandi (og síðustu) ríkisstjórna sem grafið hafa undan íslensku lýðræði með framsali valds til erlendra stofnana; sem gerst hafa fulltrúar ESB gagnvart Íslendingum í stað þess að vera fulltrúar Íslands gagnvart ESB; sem kastað hafa olíu á ófriðarbál erlendis, keypt vopn og nú lagt fram frumvarp sem opnar fyrir að Íslendingar verði skyldaðir til þegnskylduvinnu á átakasvæðum; sem leyft hafa innflutning erlendum úrgangi til förgunar hér; sem þrengt hafa að málfrelsi; sem stutt hafa og styðja enn við að erlendar stofnanir (ESB, WHO, SÞ) taki stefnumarkandi ákvarðanir um innanríkismál hér - og utanríkisstefnu Íslands.

Allt verður skiljanlegra þegar slökkt er á RÚV og horft annað. Hér er eitt nýlegt dæmi um heimildamynd sem gæti reynst hjálpleg til að skynja og skilja þau öfl sem leynast í bakgrunninum og vinna leynt (og ljóst) að eflingu miðstýrðrar alþjóðlegrar yfirstjórnar á kostnað þjóðríkisins, lýðræðis, málfrelsis, réttarríkis o.fl. Hér er önnur slík mynd, af nógu er að taka. 

P.S. Til staðfestingar á þeirri dauðaþögn sem ríkir hjá RÚV um starfsemi (og starfshætti) Alþjóðaefnahagsráðsins / World Economic Forum / WEF, þá geta menn leitað að þessum orðum á vefsíðu RÚV og fundið (eins og ég) 3 eða 4 fréttir (!) á meðan erlendir fjölmiðlar hafa birt hundruðir frétta af því sem fram fer á fundum þeirra í Davos og víðar. 

  

Hverjar eru líkurnar?

Í gær skrifaði dyggur lesandi þessa bloggs athugasemd þar sem m.a. var vitnað til eftirfarandi orða Krists: "Varist að láta nokkurn leiða yður í villu." (Mt. 24:4). Eftir lestur athugasemdarinnar ákvað ég að láta loks af því verða að lesa þá bók sem Jesús vitnaði einna oftast til, þ.e. Jesaja. Þar las ég í gærkvöldi aðvörun til þjóðar sem snúið hefur baki við Guði og boð um að engin þjóð skuli reiða sverð að annarri þjóð og "ekki skulu þær temja sér hernað framar", aðvörun til þeirra sem tilbiðja falsguði, safna silfri og gulli og belgja sig út af innistæðulausum hroka. Svo las ég eftirfarandi setningu: "Harðstjóri þjóðar minnar er drengur og konur drottna yfir henni. Þjóð mín, leiðtogar þínir leiða þig afleiðis og villa fyrir þér veginn." Hversu sérstakt er þá ekki að vakna að morgni og lesa í Morgunblaðinu að ríkisstjórn kvenna undir forystu forsætisráðherra með drengjakoll sé að villa um fyrir þjóðinni og draga hana um borð í sökkvandi skip, án hennar samþykkis?

Guð veri með ykkur í dag og hjálpi okkur öllum að breyta rétt og forðast villu.

Umsóknarferlið óformlega hafið

Umbreytingartímar fyrir einstaklinga og samfélög

Svo ótalmargt hefur umbreyst í umhverfi okkar síðustu 5-6 árin að enginn þarf að undrast það að þurfa að gegnumganga einhvers konar persónulegt umbreytingarferli þar sem ,,okkar gamli maður" er skilinn eftir og ,,nýr maður" verður til. Sjálfur hef ég lýst þessu á eftirfarandi hátt:

- Ég hafði trú á háskólunum sem vettvangi frjálsrar og gagnrýninnar hugsunar, þar til mér fannst umhverfið þar umbreytast yfir í það sem kalla má "mónó-menningu" þar sem allir áttu að hafa sömu skoðanir. Eftir á að hyggja tel ég að einhvers konar vatnaskil hafi orðið 2016 / 2017. 

- Ég hafði óbilandi trú á lögreglunni og dómstólunum sem útvörðum réttarríkisins þar til ég hafði sjálfur verið skipaður í dómarastarf og upplifði á eigin skinni að sömu þröngsýnu skoðanirnar ("woke-ismi") höfðu yfirtekið menninguna þar líka. 

- Árið 2020 sá ég, eins og allir aðrir, hvernig ríkisvaldinu var misbeitt með þeim afleiðingum að stjórnarfarið var afskræmt og borgaraleg réttindi voru tekin úr sambandi með vísan til "neyðarástands" sem snemma var ljóst að var ekkert neyðarástand. Til að vekja athygli á þessu skrifaði ég fjölmargar greinar í dagblöð og vefmiðla. En þar sem vegið var að tjáningarfrelsinu á þessum tíma í nafni "vísinda" sem skyndilega höfðu umbreyst í trúarbrögð sem ekki mátti gagnrýna, þá hugsaði ég með mér að aðhaldið þyrfti að koma úr pólitíkinni. 

- Frá æsku hafði ég óbilandi trú á því að Sjálfstæðisflokkurinn ætti mannauð sem gæti varið borgaralegt frelsi, stjórnarskrána og réttarríkið. Þessu trúði ég þar til ég af eigin raun áttaði mig á að Sjálfstæðisflokkurinn reis ekki lengur undir merkjum og að aðalmarkmiðið væri að halda völdum, gæta hagsmuna og skaffa (þægum mönnum) vinnu. Flokkurinn var m.ö.o. engu betri en hinir ríkis-flokkarnir. 

- Ég hafði óbilandi trú á Alþingi sem grunnstoð lýðveldisins, þar til ég sem varaþingmaður sá hvernig þingið er orðið að vélrænni afgreiðslustofnun fyrir ESB. 

- Ég hafði trú á fjölmiðlum þar til ég sá hvernig þeir afhjúpuðust í "kófinu" sem málpípa stjórnvalda, sem í stað þess að veita valdinu aðhald í þágu almennings sneru sér að því að gelta á almenning í þágu valdsins. 

- Ég hafði trú á embættismönnum og sérfræðingum þar til ég sá að Styrmir Gunnarsson hafði verið nær sannleikanum þegar hann sagði að hér giltu ,,engin prinsipp" og að flestir hugsa meir um þægilegheit og eigin ,,karríer" en stjórnarskrána og hagsmuni lands og þjóðar.

Hvað stendur eftir? Kannski fátt annað en sviðin jörð. En lögmál náttúrunnar segir að einmitt þá séu bestu forsendur fyrir nýjan gróður að vaxa og vonandi nýja hugsun í mannheimum. 

Ef lesendur kæra sig um, þá er hér viðtalsbrot við Julian Assange (sem ég taldi áður hættulegan rugludall, þ.e. áður en ég sá að ,,burðarstoðirnar" sem taldar eru upp hér að framan vernda ekki almenning og að Julian er líklegast maður sem við ættum að hlusta meira á). 

P.S. Til hliðsjónar er hér hlekkur á einhvers konar heimildamynd sem mér var bent á að rammaði inn sumt af því sem ég hef hér reynt að lýsa. Sjálfur hef ég ekki horft á þetta ennþá en skil þetta eftir hér og öllum er frjálst að tjá sig um hvort tímanum er vel varið í að horfa á myndina. 

 

"Alla hluti skildu þeir jarðligri skilningu ..."

Allt sem við gerum og segjum miðast út frá því hver við teljum okkur vera. (Ó)menning samtímans heldur stöðugt að okkur þeirri hugmynd að við séum líkami okkar, hormón, bein, vöðvar, blóð og vessar - og að þegar þessi "vél" bilar endanlega þá sé tilveru okkar endanlega lokið. Ef við samþykkjum að þetta sé satt, þá munu orð okkar og athafnir miðast við þessar forsendur, sem munu ráða því hvernig við verjum orku okkar og tíma. 

En ef við spyrjum aftur: "Hver er ég? / Hvaða hugmynd hef ég um innsta kjarna tilveru minnar?" þá gætum við fundið allt önnur svör, t.d. að við séum andlegar verur, hver og einn með eigin sál - sem dvelur aðeins tímabundið í þessari "tjaldbúð" sem líkaminn er. 

Ef þú vilt að heimurinn verði að betri stað, þá hljótum við að þurfa að finna - innra með okkur sjálfum - að við séum eitthvað annað og meira en hold og blóð. Um leið og við förum að lifa út frá slíkri "uppfærðri" sjálfsmynd mun framganga okkar breytast til hins betra. 

P.S. Framangreindar línur eru skrifaðar eftir að hafa hlustað á stórmerkilegt viðtal Joe Rogan við Chadd Wright, sem birtist 1.8. sl. 

Jarðbundinn maður hafnar því sem andi Guðs boðar, honum er það heimska. Hann getur ekki skilið það af því að andinn veitir skilninginn. (Fyrra Korintubréf, 2:14)

En alla hluti skildu þeir jarðlegri skilningu því þeim var eigi gefin andleg spektin (Snorri Sturluson, Edda)

Ljóðrænn texti um ekki svo ljóðrænt viðtal.

"Íslandi stendur ekki aðeins hætta af stórveldi meginlandsins sem ásælist auðlindir landsins til sjávar og sveita, ókjörnir embættismenn ríkisins hafa hreiðrað um sig í áratugi og gert lýðræðislega kjörnum fulltrúum sífellt erfiðara fyrir að koma pólitískum málum sínum í gegn.

Arnar Þór Jónsson vekur athygli á uppsagnarbréfi Gunnars Braga Sveinssonar til ESB og segir að misræmi sé í enska textanum sem sendur var til Brussel og þeim íslenska sem þjóðin fékk að sjá. Hann vill að bréfin verði birt hlið við hlið svo fólk átti sig á hver munurinn er. Segir Arnar Þór ekki útilokað að enska textanum hafi verið breytt af ókjörnum embættismönnum til að svo liti út að einungis væri um hlé á aðildarviðræðum að ræða en ekki uppsögn umsóknarinnar. Reynist það rétt er um sviksamleg störf embættismanna utanríkisráðuneytisins að ræða sem þjóna öðrum herrum en lýðræðislega kjörnum valdhöfum.

Stjórnarskráin er síbrotin en ekkert gert, ráðherra skrifar undir breytta bindandi utanríkisstefnu Íslands sem aðlöguð verður að utanríkisstefnu Evrópusambandsins. Ekki mun meirihluti þings í gíslingu evrópusambandssinna víkja ráðherra sem vinnur í trúnaði við ESB úr starfi. Það mun þjóðin hins vegar gera næst þegar tækifæri gefst í almennum þingkosningum.

Ástandið sýnir þörf á stjórnlagadómstól sem tekur fyrir mál og sker úr um hvort þau hlíti stjórnarskrá lýðveldisins eða ekki. Það reglugerðafargan sem vélrænt er skellt yfir þjóðina frá ESB skerðir athafnafrelsi landsmanna og eykur skriffinnskukostnað.

Fjölmiðlar, svikulir stjórnmálamenn og embættismenn íslenska djúpríkisins hygla sjálfum sér á kostnað þjóðarinnar. Þeirra vegna má ekki ræða mörg mál og þöggun ríkir, almenningur má ekki vita sannleikann. Litlu máli skiptir hvaða stjórnmálaflokkur er kosinn, sex hliðar teningsins sýna alltaf sömu niðurstöðu þegar honum er kastað. Eins mála flokkar og einskis mála flokkar hafa völdin og verja og smyrja hver aðra.

Landsmenn eru skattpíndir fyrir einsleitar rúv-fréttir sem eru eins og skólp úr bilaðri skólpleiðslu og landsmenn skildir eftir með fýluna. Vók kemur landsmönnum í heilaþvegið mók og djúpríkið hlær og fitnar eins og púkinn á fjósbitanum.

En víkingar Íslands eru að vakna, þökk sé verndara íslenskra karlmanna, sem hvetur þá til dáða. Þá er gott að þeir láti sér vaxa skegg eins og hin góða fyrirmynd séra Geir Waage, pastor emeritus, gerir." Þessi myndræni (og ljóðræni) texti er samantekt Gústafs A. Skúlasonar á samtali mínu við hann og Írisi Erlingsdóttur, sem birtist á Netinu rétt í þessu og finna má hér.