Lexía sem allir Íslendingar ættu að þekkja

Hér er lexía um alþjóðastjórnmál í boði viðskiptajöfurs að nafni Arnaud Bertrand, sem hann skrifaði á X.com eftir að gagnkvæmum tollahótunum milli USA og ESB lauk með fullnaðarsigri USA: "Ein af undirstöðureglum alþjóðastjórnmála er að veikleiki framkallar aðeins frekari yfirgang. Við lifum nú tímabil evrópskrar niðurlægingar." Íslendingar ættu að hafa drukkið þessa lexíu með móðurmjólkinni, því öldum saman bjó Ísland við erlenda yfirstjórn sem sýndi Íslendingum vaxandi yfirgang eftir því sem aumingjadómurinn hér varð meiri. Þegar ástandið var sem verst létu Íslendingar sér lynda að senda menn með bænaskjöl til konungs um lagalegar úrbætur fyrir landið. Nú horfum við upp á það í beinni útsendingu að ráðherrar í ríkisstjórn Íslands haga sér eins og fulltrúar ESB gagnvart Íslandi en ekki fulltrúar Íslands gagnvart ESB, sbr. utanríkisráðherrann, sem hefur orðið uppvís að því að leyna almenning upplýsingum um fyrirhugaða refsitolla ESB á kísilmálma og auk þess skuldbundið Ísland til þess að laga utanríkisstefnu sína að stefnu Evrópusambandsins. Eins og Stefán Einar Stefánsson o.fl. hafa bent á, þá hefur ráðherrann gert þetta án samráðs við Alþingi. Með framgöngu sinni hefur ríkisstjórnin sett varnarsamning okkar við USA í uppnám og afleiðingarnar birtast m.a. í þessari tollahækkun úr 10% í 15%. 

Í stað þess að gagnrýna framgöngu utanríkisráðherra hafa fyrirsvarsmenn Sjálfstæðisflokksins á Alþingi tekið upp á því að hrósa henni, Ólafur Adolfsson í gær með því að segja hana hafa verið "ærlega" á þingnefndarfundi og nú formaður XD með því að segja hana standa sig vel með því að segja HIÐ AUGLJÓSA að tollahækkanir á kísilmálma samræmist ekki EES samningnum. Allt þetta fólk virðist vera sammála um að eina "planið" sé að senda utanríkisráðherrann með bænaskjal til ESB um lækkun!

Með svona "sjálfstæðismenn" á Alþingi er sjálfstæð þjóðarinnar í mikilli hættu. Vafalaust hafa þau sínar ástæður fyrir því að ganga ekki of hart fram gagnvart Viðreisn. En pólitískir hagsmunir Sjálfstæðisflokksins af því að geta átt samstarf við Viðreisn á síðari stigum verða að víkja fyrir frumskyldu flokksins, sem er sú að verja fullveldi og sjálfstæði Íslands. Það gera talsmenn Sjálfstæðisflokksins ekki með því að bera blak af ráðherrum sem grafa undan lýðveldinu.

 

 

Tollar á vörur frá Íslandi hækka

Ómengaður hugur styrkir líkamlega heilsu

Eitt af því sem lífið hefur kennt mér er að líkamleg heilsa byrjar og endar með því að hugsa vel um sína andlegu heilsu. 

Ertu hrifnn af djúpsteiktum kjúklingavængjum? Má bjóða þér að borða þá "ókeypis" (ríkisstyrkt) þrisvar á dag, í morgunmat, í hádeginu og á kvöldin - með niðurgreiddum gosdrykk að eigin vali? Stór hluti þjóðarinnar samþykkir slíkt "kostaboð" þegar kemur að því að innbyrða "fréttir" oft á dag. Andleg óhollusta er ekkert skárri en óhollusta í formi matar. 

Margir sem koma í heimsókn á heimili fjölskyldu minnar undrast að sjónvarpið sé ekki hjarta heimilisins og spyrja gjarnan hvort við séum ekki með sjónvarp. Þá svara ég iðulega að ég sé löngu hættur að láta heilaþvo mig og sjónvarpið því aðeins notað endrum og eins. En á meðan þjóðin situr í hugsunarleysi og innbyrðir það sem fréttastofur og fjölmiðlar bera daglega á borð, um kvikmyndastjörnur, slúður, um opin hjónabönd, um sérvalið sjónarhorn á pólitíska viðburði, um ESB (fyrirheitna landið, stjórnað af góðu fólki og velviljuðu þótt það tolli Ísland, krefjist þess að íslenskir ráðherrar gæti meiri trúnaðar við (ókjörna) fulltrúa ESB en íslenskan almenning) og USA (hræðilegt land, fullt af heimsku fólki, stjórnað af appelsínugulum manni og "rugludöllum" sem vilja eiga byssur til að geta varist ríkisvaldinu ef / þegar það gengur of langt). 

Þjóð sem innbyrðir andlega óhollustu oft á dag áratugum saman hlýtur að enda í andlegu þroti. Þeir sem komnir eru í andlegt þrot hugsa ekki sjálfstæða hugsun og geta því ekki varið skoðanir sem eru utan við þann ramma sem meginstraumurinn kennir að sé "pólitískt rétt". Þegar menn eru orðnir mjög veikir andlega er ekki nema rökrétt að líkamleg heilsa endurspegli hina andlegu hlið, því við lifum í heimi þar sem lögmálið er "Mind over matter", sbr. "Í upphafi var Orðið". 

Að þessu sögðu skora ég að Íslendinga að slökkva á sjónvarpinu og gerast dagskrárstjórar í eigin lífi, umferðarstjórar síns eigin huga og skipstjórar á sínu eigin fleyi, sbr. þessi orð Frank Zappa, sjá hér.  

 

Því að baráttan, sem vér eigum í, er ekki við menn af holdi og blóði, heldur við tignirnar og völdin, við heimsdrottna þessa myrkurs, við andaverur vonskunnar í himingeimnum.

Takið því alvæpni Guðs, til þess að þér getið veitt mótstöðu á hinum vonda degi og haldið velli, þegar þér hafið sigrað allt.

Standið því gyrtir sannleika um lendar yðar og klæddir brynju réttlætisins

og skóaðir á fótunum með fúsleik til að flytja fagnaðarboðskap friðarins.

Takið umfram allt skjöld trúarinnar, sem þér getið slökkt með öll hin eldlegu skeyti hins vonda.

Takið við hjálmi hjálpræðisins og sverði andans, sem er Guðs orð.

(Efesusbréfið 6:12-17)

Krankleiki kostaði 6,2 milljarða

Besta ráðið: Leyfum þeim að bragða á sínu eigin "meðali"

Í samfélagi þar sem öllu hefur verið snúið á hvolf er kannski ekki við öðru að búast en að vegvilltur almenningur slysist til að kjósa fólk sem kallar hið illa gott og hið góða illt, sem vilja gera myrkur að ljósi og ljós að myrkri. Íslendingar hafa kosið yfir sig ríkisstjórn sem talaði fjálglega um frið í aðdraganda kosninga en hefur lagt fram frumvarp að lögum um almannavarnir þar sem verið er að opna á möguleikann að láta Íslendinga gegna herskyldu í alþjóðlegu samstarfi, sbr. 45. og 46. gr. frumvarpsins. Í ljósi alvarleika málsins er mjög sérstakt að athugasemdir í samráðsgátt séu aðeins mögulegar þegar flestir Íslendingar eru í sumarfríi, þ.e. frá 8. júlí til 18. ágúst.

Ráðherrar í þessari sömu ríkisstjórn hafa orðið uppvísir að því að leyna Alþingi upplýsingum sem miklu skipta fyrir íslenskt efnahagslíf; semja án umboðs frá Alþingi um það að erlent ríkjabandalag marki stefnu í utanríkismálum Íslands (!); og leggja fram frumvarp um bókun 35 sem veikir íslenskt löggjafarvald.

En íslensk laga- og stjórnskipunarhefð á svar við þessu, sem er það að valdamenn skulu svara til ábyrgðar fari þeir fram úr valdheimildum sínum / brjóti lög / stjórnarskrá, sbr. m.a. lög um ráðherraábyrgð, því aðeins í ráðstjórnarríkjum eru valdamenn fríaðir frá ábyrgð gagnvart almenningi. 

Að láta menn taka ábyrgð á eigin orðum og gerðum er mjög einfalt, auðveldar úrlausn um margt og leysir okkur undan því að hafa fólk í forystu sem hefur tilhneigingu til að segja ósatt. 

Til hliðsjónar bendi ég hér á frægt myndband af fyrirsvarsmanni félags sem framleiðir eiturblöndu sem notuð er á illgresi o.fl. sem þóttist kokhraustur (bókstaflega) geta drukkið vökvann ... þar til honum var boðið glas af hans eigin meðali. Með sama hætti væri upplýsandi fyrir íbúa í Ölfusi að sjá hvort Edda Sif Pind Aradóttir, framkvæmdastýra Carbfix, er í raun tilbúin að drekka vökvann sem flytja á inn til niðurdælingar í sveitarfélaginu, sem á íbúafundi fyrr á þessu ári fullyrti að hún myndi "alveg algjörlega" drekka glas af vökvanum þegar farmurinn kemur upp úr skipinu (tími ummæla 1:24:30).     

Þungar áhyggjur á Íslandi og í Noregi

Nei, hættið nú alveg

Höfum eitt á hreinu: EES samningurinn er viðskiptasamningur, ekki samningur um pólitískt bandalag við ESB.

Þorgerður Katrín og aðrir ráðherrar í ríkisstjórninni, alþingismenn og embættismenn íslenska lýðveldisins virðast þurfa að rifja þetta upp. Slík nauðsynleg upprifjun af þeirra hálfu myndi hlífa okkur hinum við því að þurfa að upplifa, sjá og skynja, óheilindin, baktjaldamakkið og leyndarhyggjuna sem virðist grassera bakvið tjöldin, sbr. m.a. þessa frétt. 

Um þetta og margt fleira ræddi ég í þessu útvarpsviðtali hér í gær, sem ég lauk með upplestri úr ljóði Davíðs Stefánssonar um friðarhugsjónina sem lýðveldið okkar var reist á. Lokaerindið er svohljóðandi: 

Svo viti það öll voldug þjóðabákn,

að vopnleysið er Íslands friðartákn,

þess mesta gæfa, guði vígður eiður,

gjöfin sem börnin erfa, landsins heiður,

bæn, sem flutt er til bjargar öllum lýðum,

bann sem er lagt gegn hnefarétti og stríðum,

örlaga spá, sem allar þjóðir varðar, 

hin æðsta hugsjón vorrar þjáðu jarðar.

 

Þótt Íslendingar hafi í trúgirni sinni fallið fyrir skrúðmælgi ríkisstjórnarflokkanna um plan og úrbætur, þá hafa orð þeirra reynst innantóm og loforðin strax svikin. Ríkisstjórnin hefur ekkert umboð til að leiða okkur inn í annars konar - ólýðræðislegt - stjórnarfar, né skuldbinda okkur til að fylgja ESB inn á helveg alþjóðlegs vopnaskaks og hervæðingar. 

 

 

Skuldbundin að fylgja stefnu ESB

Hollustan er ekki við Ísland heldur við ESB

Þessi örstutta frétt, sem snýst í grunninn um íslenska hagsmuni og þó sérstaklega hagsmuni Skagamanna, undirstrikar hvers vegna Íslendingar geta ekki treyst núverandi ríkisstjórn - ekki fremur en þeirri fyrri - því hollusta ráðamanna - og trúnaður - er ekki fyrst og fremst við Íslendinga og kjörna fulltrúa þjóðarinnar á Alþingi, heldur við erlendar stofnanir og fulltrúa þeirra. ESB sýnir örríki eins og Íslandi ítrekaðan yfirgang, en leggst niður eins og smáhundur gagnvart stórveldum heimsins, sbr. það hvernig ESB lagði niður skottið í "tollastríði" sínu við USA. 

E.S. Glöggir menn geta heyrt og séð hvernig forseti Bandaríkjanna talaði á fundinum með Úrsúlu um vindmyllurnar sem ESB og peningalegir bakhjarlar þess undirbúa nú að teppaleggja Ísland með. 

„Hann bað sér­stak­lega um trúnað“

Froðusnakkið er að sprengja loftbólu yfirborðsmennskunnar: Hverju ætlar þú að klæðast þegar tjöldin falla?

Með hverjum deginum verður erfiðara að bægja frá sér þeirri hugsun að ráðamenn hérlendis (og erlendis) séu beinlínis að vinna að einhvers konar niðurbroti Íslands og íslenskra þjóðarhagsmuna. Matt Le Tissier, goðsögn í enska boltanum, er kominn að svipaðri niðurstöðu hvað England varðar. 

Þegar fréttapunktar síðustu daga, vikna, mánaða og missera eru tengdir saman birtist heildarmynd þar sem "frjálslyndir" stjórnmálamenn (Grýlustjórnin á Íslandi, Starmer í Bretlandi, Ursula í ESB) eru - beint og óbeint - að kafsigla skútum sínum með óstjórn í innflytjendamálum, hærri skattheimtu, ritskoðun, valdboði o.s.frv. Ýmsar aðferðir eru notaðar til að beina athygli almennings í aðrar áttir: Fjasað er um smámál, þrengt að möguleikum blaðamanna til að spyrja gagnrýninna spurninga, slúðurfréttir eru gerðar að stórfréttum o.s.frv. Ennþá virðist vera furðulega auðvelt að halda stjórn á umræðunni hér á Íslandi. Í grillveislum sumarsins talar fólk um tónleika, sjónvarpsefni, ferðalög o.fl., en fyrir hugsandi menn verður sífellt erfiðara að taka þátt í slíku snakki og láta eins og ekkert sé, því öllum sem geta tengt saman punkta og beitt hugsun sinni til að sjá heildarmynd er orðið ljóst að heimurinn 2025 er allt annar heimur en við töldum okkur búa í fyrir árið 2020. 

Aðgerðir stjórnvalda í "kófinu" þar sem fulltrúar stjórnvalda fóru daglega með fleipur, þar sem sérfræðingar héldu uppi stöðugum hræðsluáróðri og þar sem fjölmiðlar endurtóku helber ósannindi; allt hefur þetta grafið undan samfélagslegu trausti og rekið fleyg á milli fólks og stofnana; allt hefur þetta gjörbreytt heimsmynd minni og margra annarra með óafturkræfum afleiðingum. 

Að því sögðu er mér ljóst að stór hluti almennings vill reyna að horfa fram hjá því sem gerðist, gleyma, brosa og láta eins og allt sé eins og það var, en þegar fleiri vísbendingar um óheilindi ráðamanna og sviksemi við eigið land og eigin þjóð hrannast upp daglega þá verður erfiðara að halda uppi slíkum Pótemkín-tjöldum. Einn daginn mun verða óhjákvæmilegt að horfast í augu við raunveruleikann og viðurkenna það sem við vitum í hjarta okkar að er rétt. 

Þetta á ekki bara við um mig og þig, kæri lesandi: Allt mannkynið er að færast nær einhvers konar krossgötum þar sem menn velja annað hvort að standa vörð um frelsi sitt og sjálfsákvörðunarrétt eða að gefa sig ríkisvaldinu á hönd og fylgja fyrirmælum þess í blindni. 

Kófið var fyrsta stigið í þessari aðgreiningu: Annars vegar voru það þeir sem urðu óttanum að bráð og þrömmuðu í hugsunarleysi í takt við fyrirskipanir valdhafa. Hinum megin stóðu þeir sem skildu ótti er notaður sem stjórntæki og vissu að það eina sem við þurfum að óttast er óttinn sjálfur. 

Í samfélagi sem neitar að gera upp aðgerðir stjórnvalda á covid-tímanum verður framangreindur afstöðumunur sífellt djúpstæðari. En í stað þess að ávarpa hlutina beint og eiga heiðarlegt, einlægt samtal um hvað fór úrskeiðis, hvað brást (hverjir brugðust), þá flýr fólk yfir í yfirborðsmennsku og froðusnakk. Sagan segir að Neró hafi spilað á lýru meðan Róm brann. Síðar meir verður fjallað um fall Íslands (og Evrópu) og spurt hvað við vorum eiginlega að reykja / spila á meðan þjóðfélagsgerðin var brennd til grunna.  

Hvað ætlar þú að segja þegar barnabörnin spyrja þig hvað þú hafir gert meðan Íslendingar misstu frá sér valdið og landið, tungumálið og þetta góða örugga samfélag sem hér hefur byggst upp? Ætlarðu að svara "Ég var að æfa mig í golfi / forðaðist að ræða óþægileg málefni / einbeitti mér að froðusnakki / kallaði alla "öfgamenn" sem reyndu að vara okkur við"?

Undir (ó)stjórn núverandi (ó)ráðamanna fljótum við sífellt nær feigðarósi. Við þær aðstæður er bjánalegt og óábyrgt að halda að það dugi að setja upp bros, halda áfram að vera "næs" og trúa öllu sem við heyrum í fréttum. Í stað þess að tala um ferðalögin okkar, veðrið og grilluppskriftir þá þurfum við að fara að tala um hvernig við ætlum að byggja upp lífið hér í landinu, um hvernig við getum varið okkur gagnvart (flá)ráðamönnum og hvernig við ætlum að verja hagsmuni okkar í nútíð og framtíð.

Eftir alla sviksemina sem okkur hefur verið sýnd, eftir alla valdbeitinguna, yfirlætið, ábyrgðarleysið og valdhrokann sem ráðamenn hafa sýnt okkur, þá blasir við að heimurinn í dag er ekki sá hinn sami og hann var fyrir rúmlega fimm árum. Þeir sem sjá þetta vita að þessu verður ekki sópað undir teppið. Þeir munu aldrei treysta stjórnvöldum aftur, hvorki yfir þröskuld né fyrir húshorn. Það sem gerðist voru í raun mestu straumhvörf á okkar æviskeiði, þ.e. þegar heiminum var skellt í lás án andmæla frá kjörnum fulltrúum, án gagnrýninna spurninga frá sérfræðingum, án aðhalds frá fjölmiðlum. Frammi fyrir þessu er froðusnakk ekki lengur í boði: Loftbólan sem við höfum lifað í fram að þessu er að því komin að springa. 

Þegar hún springur þarft þú að geta haldið sjálfsvirðingunni. Þú þarft að geta sagt: "Ég vissi að þetta myndi gerast - og ég gerði allt sem ég gat til að afstýra því að við misstum frá okkur þau dýrmæti sem við áttum." 

Gerðu sjálfum þér og afkomendum þínum greiða: Vertu réttu megin í sögunni.

 

 

 

Segir Þorgerði fara með rangfærslur

Bull á "bullshit" ofan

Smám saman er að renna upp fyrir fólki að daglegur "fréttaflutningur" er gegnsýrður af ósannindum og áróðri. Nýjasta dæmið má finna á forsíðu Daily Telegraph í dag: 

"Bóluefnin" gegn C-19 "björguðu færri mannslífum [?) en yfirvöld hafa fullyrt hingað til". Sjá frétt hér og yfir 3000 "komment" frá glaðvöknuðum breskum lesendum sem hafa séð í gegnum lygavefinn sem stjórnvöld, með aðstoð fjölmiðla, spunnu í kringum daglegt líf á árunum 2020-2023. Samkvæmt þessu er nú m.a. viðurkennt að í aldurshópi fólks undir þrítugu hafi þurft að sprauta 100.000 manns til að "bjarga einu lífi"! Lesendum Telegraph til hróss má segja að athugasemdir þeirra eru talsvert málefnalegri en þær sem finna má á íslenskum miðlum. Dæmi: Lesandi að nafni Robert Simmons segir: 

It´s hard to think of a bigger abuse of trust in world history. We live in an age where critical thinking is viewed as subversion, and people pointing out facts are accused of spreading disinformation. And when the uniblob gets found out, it simply closes ranks or hides behind "lessons will be learned". Media hysteria led the soft minded to become Covid zealots, and from there it was just a few short steps to vaccination of the masses with something that, er, wasn´t actually a vaccine.

Mitt í allri þessari villu og öfugsnúningi sem einkennir (ennþá) vestræn samfélög árið 2025 er hressandi að hitta á fólk sem talar umbúðalaust, beint frá hjartanu. Lesendum til skemmtunar og andlegrar uppörvunar kynni ég til sögunnar þennan snilling frá Ástralíu, sjá hér. 

Íslendingar eru almennt orðnir meðvitaðir um mikilvægi þess að borða hollan mat og stunda einhvers konar hreyfingu. Í því ljósi er sérkennilegt hversu grandlausir margir eru um skaðsemi þess að innbyrða daglega óhollustu í formi "frétta" sem ætlað er að framkalla ótta og hjarðhegðun.  

Stillum fókusinn

Í sumar sofna ég á kvöldin út frá því að lesa ljóðabækur Davíðs Stefánssonar, meðvitaður um það að ég muni að morgni vakna inn í veröld þar sem flest snýr orðið öfugt við það sem Davíð taldi rétt og satt. Hvað skýrir þessa þróun, þar sem Ísland er að verða óþekkjanlegt og hugsjónir fyrri kynslóða eru daglega vanvirtar af yfirvöldum? Er Íslandi stjórnað með hagsmuni íslensku þjóðarinnar að leiðarljósi eða ráða önnur sjónarmið för? 

Í leit að skilningi er áhugavert að lesa bók eftir Christoper Lasch sem gefin var út árið 1995, "The Revolt of the Elites and the Betrayal of Democracy". 

Lasch heldur því fram að við séum að verða vitni að hægfara uppreisn gegn hefðbundnum gildum vestrænna samfélaga, en uppreisnin sé þó ekki leidd af almenningi heldur af yfirstéttinni / elítunni / stjórnendum / menningarfrömuðum. Þessi stétt hafi enga hollustu við þjóðríkið, samfélagið, innlent lýðræði eða hefðbundin þjóðleg gildi. Þessi "elíta" skeyti ekki um hag almennings í landinu heldur sé aðaláhugamálið þeirra eigin starfsferill. Lasch hélt því líka fram að fjölmiðlar og háskólar sem áður hlúðu að lýðræðislegum rótum samfélagsins séu orðnir að strengjabrúðum valdhafa og ástundi innrætingu í stað gagnrýninnar hugsunar. Afleiðingarnar birtist m.a. í því að til sé orðið "andverðleika-þjóðfélag" þar sem prófgráður skipta meira máli en siðferðileg heilindi. 

Hljómar þetta kunnuglega? Þá mæli ég með að menn leggi frá sér reifarana og fari að lesa alvöru bókmenntir sem hjálpa okkur að sjá stóru myndina. 

Sjálfur ætla ég ekki að taka þátt í mótmælum eða neinum átökum. Í baráttu við myrkrið þurfum við að nota ljós. Í stað þess að reyna beita dómhörku og valdi væri nær að hinn almenni Íslendingur einbeitti sér að því að færast nær ljósi, birtu og von, hækka tíðni eigin hugsana og fókusera á þá framtíð sem við viljum sjá en ekki trúa þeim sem vilja gera myrkrið að ljósi og lygi að sannleika.  

Hefur þessi frétt birst í íslenskum fjölmiðlum?

Núverandi ríkisstjórnarflokkar stefna að því bæði leynt og ljóst að stýra þjóðarskútunni upp að að meginlandi Evrópu þar sem ólýðræðislegt stjórnarfar ESB, með tilheyrandi valdboði og miðstýringu kalla efnahagslega og pólitíska hnignun yfir allan almenning. Undir þessari ríkisstjórn okkar hrannast óveðursskýin upp, en vonandi fer almenningur að vakna til vitundar og til varnar eigin frelsi og innlendu lýðræði. Hér er mikið í húfi og því duga engin vettlingatök, því hér er ekki aðeins við innlenda stjórnmálastétt að etja, heldur einnig erlent og innlent skrifstofuveldi. Yfir öllu þessu svífur ósýnilegt vald samansúrraðra hagsmuna auðugasta fólks í heimi sem í gegnum samtök eins og WEF og grjótharðan lobbýisma í Brussel og víðar þvingar ríkisstjórnir til að stökkva um borð hjá þeim sem með óttastjórn / heimsendaspám vilja komast með krumlurnar í ríkissjóði (skattfé almennings) með vopnasölu / sölu á lyfjakokteilum o.fl. Þetta er fólkið sem flýgur heimshorna á milli og lifir lúxuslífi en vill krefjast þess af almenningi að við hættum að nota einkabíla, borðum minna kjöt o.s.frv.

Við Íslendingar erum ekki vitlausari en aðrar þjóðir en okkur er vorkunn því við búum við einsleitt ríkisstyrkt fjölmiðlaumhverfi og höfum þ.a.l. þrengra sjónsvið á stjórnmálin en flestar aðrar þjóðir. Sem nýtt dæmi er hér frétt úr Daily Telegraph síðan í gær, sem þið hafið væntanlega ekki lesið í íslenskum fjölmiðlum: Klaus og félagar hjá WEF virðast hafa "hagrætt tölfræðinni" til að láta Brexit líta verr út í augum almennings, því sjálfstæði ríkja er eitur í beinum þeirra sem vilja efla miðstýringu og auka á stjórnlyndi. 

 

 

„Aldrei minnst á þetta við mig“

Lífið krefur okkur um meira en að við séum "næs" "djókarar"

Besti kostur Íslendinga er líka þeirra helsti veikleiki: Flestir Íslendingar eru mjög "næs" (viðfelldnir) og hafa einlægan vilja til þess að vera næs. Þetta birtist m.a. í því að vera sammála síðasta ræðumanni, sammála meirihlutanum, sammála þeim sem fara með valdið á hverjum tíma. Þessi tilhneiging stafar líka af því að fólk vill "hafa það næs". Yfir hásumarið vilja Íslendingar liggja saman (tattóveraðir) í grasinu og "djóka" saman. Íslendingar eru "næs" "djókarar" sem hafa ekki áhuga á að leiða hugann að óþægilegum atburðum, óþægilegri þróun, blikkandi viðvörunarljósum o.s.frv., sérstaklega ekki um hásumarið ... og heldur ekki þegar skólarnir eru að byrja ... og ekki í aðdraganda jólanna ... og heldur ekki á vorin þegar sólin er farin að láta sjá sig aftur. 

"Viðfelldnislegt áhugaleysi á þjóðmálum". Hvaðan má kannast við þessa manngerð? Jú, þetta var skilgreining forn-Grikkja á flónum (g. idiotes). 

En jafnvel flón munu að lokum sjá hvernig púslin raðast upp í eina heildarmynd, þar sem stjórnvöld vilja búa sér til tækifæri til að lýsa yfir "neyðarástandi" án nánari skilgreininga, þar sem stjórnarskrárvarin réttindi flónanna eru tekin úr sambandi án tímatakmarkana; þar sem stjórnvöld undirbúa að geta skikkað flónin í nauðungarvinnu [herskyldu?] erlendis í samræmi við ótilgreindar "alþjóðlegar skuldbindingar"; þar sem stjórnvöld vilja afhenda ESB löggjafarvald hérlendis með vísan til skuldbindinga sem Alþingi hefur undirgengist í þúsundavís samkvæmt EES rétti (sjá meðfylgjandi grein sem birtist í Mogganum nú um þessa helgi); þar sem stjórnvöld vilja afhenda WHO yfirstjórn heilbrigðismála með því að undirgangast uppfært regluverk á því sviði.

Það er ekkert að því að vera tattúveraður í sólbaði, en einmitt þar getur gefist dýrmætt tækifæri til að tala saman um hvernig okkur líður og hvað við höfum lært og hvað við getum gert og hvernig við getum unnið saman og stutt hvert annað og beðið um leiðbeiningu / ráðgjöf og fengið innblástur / uppljómun og rætt um það sem gefur lífi okkar tilgang og starfi okkar gildi og hverjar eru vonir okkar fyrir börnin okkar og um það hvernig við getum blómstrað sem heilir og sannir einstaklingar og hvernig við getum verið ærlegar manneskjur og leitað sannleikans óttalaust. Það er gaman að djóka og það er gott að vera "næs" en lífið krefur okkur um meira en það.