Hvaða mynd blasir hér við?

Þegar við nálgumst árslok 2023 er vel við hæfi að íhuga það sem gerst hefur, skoða stóru myndina og hvernig tengja megi punktana saman, jafnvel þótt okkur sé sagt að þeir séu ótengdir: 

Í hvað fara allir milljarðarnir sem Íslendingar og aðrar þjóðir hafa sent til Úkraínu? Hverjir ætla að hagnast á enduruppbyggingu landsins? Hverjir ætla að gína yfir frjósömu ræktarlandi þar þegar stríðinu lýkur? Frammi fyrir þeim svartilraunum sem komið hafa fram og lesa má um t.d. hér, er verið að nota alþýðu manna í Úkraínu sem fallbyssufóður í stríðinu og síðan sem gólfmottur að hildarleiknum loknum. Úkraínustríðið hefur nefnilega ekki aðeins valdið dauða, örkumlun, sundrun fjölskyldna, hungri og fátækt, nei stærstu vogunarsjóðir heims hafa hagnast um milljarða á hækkuðu matvælaverði í kjölfar stríðsins. Hvað með stærstu fyrirtæki heims, skyldu þau ekki hafa tapað (eins og allir aðrir) á því að efnahagskerfi heimsins var stöðvað með valdboði stjórnvalda vegna Covid-19? Ef marka má þetta yfirlit hér, þá verður ekki annað séð en að stærstu lyfjafyrirtækin hafi blómstrað, sem og hergagnaframleiðendur og bankar. Á sama tíma er metfjölgun í gjaldþrotun lítilla fyrirtækja og milljónir fjölskyldna misstu framfærslu sína. Segir Ríkisútvarpið fréttir af þessu fólki? Eða hefur sú fréttastofa eins og reyndar allar stærstu fréttastofur heimsins horft fram hjá þeim skaða sem sóttvarnaaðgerðir ullu um allan heim? Hefur Ríkisútvarpið sett peningaprentun stjórnvalda í samhengi við verðbólgubálið sem nú logar um allan heim og étur upp eignir millistéttarinnar en belgir út og fitar fjármálafyrirtækin? Setja fréttastofur aukna fátækt á Vesturlöndum í eitthvert samhengi við aðgerðir stjórnvalda, sem á sama tíma ganga sífellt lengra í álagningu skatta og gjalda?

En aftur að fyrri spurningu: Hver hagnast? Jú, svo virðist sem örfáir milljarðamæringar hafi hagnast vel í þessu manngerða umróti, sbr. m.a. þessa skýrslu hér um hagnað stærstu matvælafyrirtækja heims og þessa frétt hér um methagnað tæplega 100 stærstu hlutafélaga í Bandaríkjunum á árinu 2021. Er hugsanlegt að þessi hagnaður sé kreistur fram með því að traðka á lágstéttinni og blóðmjólka millistéttina? Í leit að svörum við því hverjir kunna að hafa grætt á öllu þessu, þá er athyglisvert að sjá að auður efnuðustu manna heims  virðist hafa aukist um 3,9 trilljónir bandaríkjadala  frá 18. mars til 31. desember 2020 og að 10 ríkustu menn heims auðguðust um 540 milljarða dollara á sama tíma.  

Eru einhverjar líkur á að fjallað verði um svona málefni í fréttaannál RÚV um áramótin?

 

 

Tímalaust innsæi

Benjamín Franklin (1706-1790) var rithöfundur, vísindamaður, uppfinningamaður, stjórnmálamaður, sendiherra, prentari, útgefandi og pólitískur heimspekingur. Eftirfarandi tilvitnanir eru úr ágripi af ævisögu hans og standast vel tímans tönn:

• Viskan lokar aldrei dyrum sínum
• Bjór er lifandi sönnun þess að Guð elskar okkur og vill að við séum hamingjusöm
• Ef þú vilt ekki gleymast um leið og þú ert dauður og grafinn, skrifaðu þá eitthvað sem er þess virði að lesa eða gerðu eitthvað sem er þess virði að skrifa um
• Ekkert er til sem heitir gott stríð eða vondur friður
• Besta predikunin er gott fordæmi
• Án stöðugs vaxtar og framfara, hafa orð eins og umbætur, afrek og árangur enga merkingu
• Við fæðumst öll fávís, en það kostar mikla vinnu að vitkast ekki
• Vegna þess að hóffjöðrina vantaði tapaðist skeifan; vegna þess að skeifuna vantaði tapaðist hesturinn; vegna þess að hestinn vantaði týndist knapinn; hann var handsamaður og drepinn af óvininum, allt vegna þess að hann hirti ekki um eina hóffjöður sem vantaði.
• Menntaður þöngulhaus er verri en fávís þöngulhaus
• Hann var svo menntaður að hann gat sagt ,,hestur" á 9 tungumálum, en svo fávís að hann keypti sér kú til að ferðast á. 
• Til hvers að vita hvað allt heitir, ef þú skilur ekki eðli þess sem þú þylur upp?
• Stolt sem nærist á hégóma, notar fyrirlitningu til vökvunar.
• Starfaðu eins og þú munir lifa í hundrað ár. Farðu með bænirnar eins og þú munir deyja á morgun. 
• Ef tíminn er verðmætastur af öllu, þá hlýtur tímasóun að vera versta eyðslusemin.
• Iðni og þrautseigja sigra allt.
• Ekkert er hættulegra heilsunni en að hugsa of vel um hana. 
• Óttastu að gera illt, og þú þarft ekki að óttast neitt annað. 
• Guð hjálpar þeim sem hjálpa sér sjálfir. 
• Sá sem leggst niður með hundum, mun standa upp með flóm. 
• Vitrir menn þurfa enga ráðgjöf, kjánar vilja ekki þiggja hana. 
• Þeir sem samþykkja að gefa frá sér grundvallarfrelsi fyrir tímabundið öryggi, verðskulda hvorki frelsi né öryggi. 

Við erum öll jöfn fyrir Guði

Almenningur um víða veröld stendur agndofa og ráðþrota gagnvart brjálæðinu, blóðsúthellingunum og hatrinu sem grasserar fyrir botni Miðjarðarhafs. Manndráp eru framin í nafni trúar og hefndarmorð sömuleiðis. Hvernig má það vera að fólk sem játar abrahamísk trúarbrögð og viðurkenni bæði Móses og Jesús skuli brjóta svona gegn hvert öðru og brjóta um leið þau boðorð sem allir þekkja, sem leggja bann við því að við fremjum morð og leggja bann við því að við misnotum nafn Guðs í vondum tilgangi. 

Í jólapredikun sinní Vídalínskirkju í gær gerði séra Matthildur Bjarnadóttir, greinarmun á góðri og vondri guðfræði. Séra Matthildur hefur allt sem prýða þarf góðan prest og hún hitti naglann á höfuðið þegar hún lagði áherslu á að Guð elskar alla menn og dregur þá ekki í dilka. Það er vond guðfræði sem færir mönnum þau skilaboð að Guð hafi velþóknun á sumum en ekki öðrum. Það er vond guðfræði sem heldur þeirri hugmynd að mönnum að þeir séu betri en aðrir. Við erum öll jöfn fyrir Guði. Viðurkenning á þessu liggur til grundvallar vestrænum lögum og endurspeglast í réttarfarsreglum og mannréttindaskrám. 

Ég hef enga patentlausn á þeim flókna vanda sem blasir við í Ísrael, en hvetja verður til þess að góðir, víðsýnir og velviljaðir guðfræðingar, allra trúarbragða leggi sitt af mörkum með samtali og sáttaviðleitni. Guð skapaði alla menn og vill að við sýnum hvert öðru virðingu og kærleika. Það hlýtur að vera guðfræði sem allir geta sameinast um. 

Í þessum anda ritaði ég meðfylgjandi grein, sem birt var í fréttablaði Frímúrarareglunnar á Íslandi, 3. tbl. 19. árg., desember 2023.

Guð elskar alla menn og heyrir allar bænir

Í frímúrarahúsinu í Fíladelfíu getur að líta veglega styttu af George Washington (1732-1799), sem sýnir þennan fyrsta forseta Bandaríkjanna á bæn. Styttan skírskotar til frægrar sögu úr frelsisstríði Bandaríkjanna sem tengd er Valley Forge, þar sem frelsisherinn hafði vetursetu 1777-1778. Valley Forge varð síðar að þjóðgarði til minningar um fórnir og þolgæði þeirra sem börðust fyrir því að Bandaríkin yrðu frjáls og fullvalda. Í þjóðgarðinum er samstöðumætti fólks gert hátt undir höfði, það er þeim krafti sem leysist úr læðingi þegar fólk sameinast andspænis erfiðleikum og andstreymi. Í ævisögu George Washington eftir Önnu C. Reed (útg. 1842) er sagt frá þeim þrengingum, kulda og hungri, sem hermenn Washingtons áttu við að etja þennan vetur. Anna Reed segir frá því að íbúum svæðisins hafi verið fullkunnugt um bágar aðstæður hermanna og verið órólegir þess vegna. Einn daginn hafi almennur borgari verið á göngu nálægt búðum hersins þegar hann heyrði lágmælta rödd. Milli trjánna greindi hann æðsta yfirmann hersins, George Washington, á bæn. Til að trufla hershöfðingjann ekki gekk maðurinn hljóðlega á brott, en þegar heim var komið sagði hann fjölskyldu sinni frá því að frelsisherinn myndi sigra, því herforinginn treysti ekki aðeins á sinn eigin styrk, heldur leitaði styrks til Guðs sem allar bænir heyrir og hefur gefið mönnum eftirfarandi loforð:

Ákalla mig á degi neyðarinnar og ég mun frelsa þig og þú skalt vegsama mig.

Í ævisögunni segir Reed einnig frá konu sem bjó í Valley Forge sem greindi frá því, eftir að herinn var farinn, að Washington hefði daglega yfirgefið herbúðirnar til að biðjast fyrir í einrúmi. Margir gleyma Guði þegar vel gengur en leita hjálpar hans þegar á móti blæs. Þannig var því ekki háttað í tilviki Washingtons sem var stöðugur í trúnni, þolgóður í mótlæti og auðmjúkur í meðlæti. Þegar hann á gamals aldri var spurður hvað hefði valdið því að hann var alls staðar valinn til ábyrgðar og trúnaðarstarfa, þá á Washington að hafa svarað að hann hefði ávallt lagt sig fram um að sýna öðru fólki fyllstu kurteisi. Það gerði hann í anda hins tvöfalda kærleiksboðorðs. Eftir að stríðinu lauk gegndi Washington lykilhlutverki sem maður sátta og friðar á mótunarárum hins nýja lýðveldis.

Með ósk um gleðileg jól og frið í hjörtum. 

 

Skýrir valkostir í birtu þessara jóla - og allra hina fyrri

Í aðdraganda jóla erum við nánast þvinguð til að horfast í augu við okkur sjálf. Á jólum verður tíminn ekki lengur láréttur (í gær - í dag - á morgun) heldur lóðréttur í þeim skilningi að aðfangadagur þessa árs rennur saman við sama dag fyrri ára. Við verðum aftur börn, endurupplifum gamla reynslu, gleymdar tilfinningar, skynjum tilvist okkar á annan hátt en venjulega. Við erum hlekkur í langri keðju sem tengir okkur við reynslu fyrri kynslóða og minnir okkur á ábyrgðina sem við berum gagnvart síðari kynslóðum. Við megum ekki vera veikasti hlekkurinn, þar sem samhengið rofnar.

Við værum ekki hér ef fyrri kynslóðir hefðu ekki hætt lífi sínu, stritað, byggt upp og lagt grunninn að því sem við höfum í dag. En verðmætin eru ekki aðeins það sem áþreifanlegt er. Hinn sönnu verðmæti eru óáþreifanleg og þau eru ekki af þessum heimi, því lífi okkar lifum við ekki aðeins í láréttu tilliti, þar sem menn reyna að meta virði sitt og velgengni í samanburði við aðra menn, heldur einnig í lóðréttu tilliti, þar sem mælikvarðinn er alvarlegri, þ.e. mælikvarði góðs og ills. Þegar við fetum okkur út úr skammdegismyrkrinu er gott að spyrja sig hvernig orð okkar og athafnir eru metnar á síðarnefnda mælikvarðann, þar sem prófsteinarnir eru þessir: Er þetta gott, er þetta fagurt, er þetta satt? 

Hinn vestræni heimur ársins 2023 er uppfullur af blekkingum, sjónhverfingum, afstæðishyggju og ósannindum. Þessi heimur vill færa okkur þau skilaboð að ekkert sé til annað en það sem er áþreifanlegt og mælanlegt; að efnishyggjan sé það eina sem veitir okkur hald í ólgusjó lífsins. 

Jólin eru áminning um aðra sýn á líf okkar. Í helgi jólanna leysist efnið upp í frumeindir og ef djúpt er skoðað þá skynjum við annan heim að baki. Frammi fyrir þessu getum við samt sem áður valið að leika hlutverk Pílatusar og láta eins og við þekkjum ekki sannleikann þótt hann standi holdi klæddur fyrir framan okkur. En við höfum líka alltaf val um að leggja niður varnir okkar, reyna ekki að belgja okkur út með veraldlegu valdi, peningum og hégóma, heldur játa það sem satt er og verja það sem telja má heilagt, saklaust og hreint. Ef það þýðir að við þurfum að taka afstöðu gegn ráðandi öflum, þá verður svo að vera, því á mælikvarða eilífðarinnar eldist afstæðishyggja og hugleysi ekki vel: 

Þá segir Pílatus við hann: „Þú ert þá konungur?“
Jesús svaraði: „Rétt segir þú. Ég er konungur. Til þess er ég fæddur og til þess er ég kominn í heiminn að ég beri sannleikanum vitni. Hver sem er sannleikans megin heyrir mína rödd.“
Pílatus segir við hann: „Hvað er sannleikur?“ 

(Jóh. 18:37-38)

Börnin okkar verðskulda betri menntun

Fyrr í þessum mánuði var öllu starfsfólki Menntamálastofnunar sagt upp m.a. með vísan til þess að 40% fimmtán ára nem­enda á Íslandi búi ekki yfir grunn­hæfni í lesskiln­ingi, að því er kom fram í niður­stöðum PISA-könn­un­ar­inn­ar 2022 sem voru birt­ar 5. des­em­ber sl. Þetta er vel að merkja sama starfsfólkið og bar ábyrgð á útgáfu þessa rits hér, ,,Kyn, kynlíf og allt hitt", fyrir börn á yngsta og miðstigi grunnskólans. 

Í dag er auglýst á heilli opnu í Mogganum eftir nýju starfsfólki til að fylla ,,skarðið" sem fyrri starfsmenn skilja eftir sig. Binda verður vonir við að nýir starfsmenn geti breytt grunnskólakerfinu úr þrotabúi í starfhæft menntakerfi. 

Hér eru nokkrir punktar til íhugunar fyrir nýtt starfsfólk stofnunarinnar og alla aðra sem koma nærri menntamálum hérlendis, þ.m.t. foreldra: 

• Skólar eiga að efla ímyndunarafl barna, ekki þrengja að því
• Nota á sömu grunnstef og mannkynið nýtti sér áður en hið prússneska skólakerfi var tekið upp: Gefa börnum frið, einrúm, frjálst val í samræmi við áhuga, börn fái að læra með því að prófa sig áfram, leita að lausnum, umgangast sem flesta og fá leiðbeiningar frá þeim sem hafa reynslu í viðkomandi fagi, vera laus undan eftirliti og fá að vera sínir eigin kennarar. 
• Leggja ekki falskar forsendur til grundvallar skólastarfi eins og að börn eigi erfitt með að læra að lesa eða vilji ekki læra. 
• Veita börnum tíma og frelsi .... og sýna þeim virðingu. 
• Miða að einföldun. Kenna færri fög og einbeita sér að því sem mestu skiptir, þ.e. að börn læri að lesa, reikna, skrifa, tjá sig.
• Hætta að skipa börnum fyrir, leysa þau úr viðjum rúðustrikaðrar stundaskrár. Skólar eiga ekki að starfa eins og fangelsi: Markmið skólastarfs er ekki að ala upp þræla heldur frjálsa borgara. Í þeim anda á að virkja áhuga nemenda, hvetja þau til sjálfstæðrar hugsunar.  
• Hjálpa þeim í þeirra / okkar mannlegu leit að tilgangi, heildarskilningi, ljósi, sannleika.

Ef skólarnir verða ekki betrumbættir munum við súpa seyðið af því, t.d. með því að við missum frá okkur borgaralegt frelsi, því fólk sem hefur verið mótað að prússneskum sið skólakerfisins og æft frá barnæsku í að hlýða og að fylgja því sem sérfræðingar segja í stað þess að hugsa sjálft, er líklegra til að verða viðskila við eigin dómgreind, missa tengsl við sína eigin samvisku og finna aldrei neina sjálfstæða sannfæringu. 

Við eigum sem samfélag að útskrifa fólk sem getur staðið á eigin fótum og þarf ekki á stuðningi annarra þátta ,,kerfisins" að halda. Við eigum að gefa börnum okkar einföld skilaboð: Að ást okkar til þeirra sé ekki háð góðum einkunum, að kærleikur okkar til þeirra sé óskilyrtur, að þau séu dýrmæt og elskuð hvað sem á gengur í skólanum og félagslífi. Við eigum hjálpa börnum okkar að hafa trú á sjálfum sér. Fólk með jákvæða sjálfsmynd og heilbrigt sjálfstraust þarf ekki á samþykki / velþóknun annarra að halda, því styrkur þeirra kemur innan frá og brotnar ekki við minnsta andstreymi. Slíkir sterkir einstalingar hafa kraft og þor til að standa utan við hópinn ef með þarf og velja sér sína eigin leið, án þess að þurfa að fela sig í hjörðinni.

Við eigum að kenna börnum okkar að þau eigi ekki að fela sig. Þau séu einstök og dýrmæt, þau hafi sína eigin rödd og að sú rödd verði að heyrast.  

 

 

Dagsbirta frjálsrar umræðu mun koma sér illa fyrir þá sem starfa í þögn og myrkri

Íslendingar verða, ég endurtek verða, að fara að líta upp og skilja hvað er að gerast. Undir merkjum alþjóðlegra stofnana er unnið að því að skerða íslenskt ríkisvald, rýra efnahag Íslendinga og framselja sjálfsákvörðunarrétt okkar sem einstaklinga og sem þjóðar. Þetta er gert með beinum og óbeinum atbeina kjörinna fulltrúa okkar og framkvæmt af embættismönnum sem eru á launaskrá hjá íslenskum skattgreiðendum. Alvarleiki þessarar þróunar, sem kalla mætti atlögu að þjóðaröryggi, er slíkur að Íslendingum leyfist ekki lengur að horfa fram hjá því sem hér er að gerast.

Fullveldi er mögulega ógagnsætt orð, en allir geta skilið kjarna þess, sem er sjálfsákvörðunarrétturinn. Sjálfsákvörðunarrétturinn liggur til grundvallar öllum almennum mannréttindum, þ.e. til tjáningar, trúar, funda, ferða o.s.frv. Enginn heilvita maður myndi afsala sér þessum rétti í hendur fjarlægra stofnana. Hvers vegna ættu Íslendingar að vilja styðja slíkt framsal og skerða þar með möguleika sína á að móta eigin nútíð og framtíð? Sagan sýnir skýrlega að þjóðir sem missa frá sér þennan rétt glata ekki aðeins völdum úr landi, heldur einnig auði. 

Þetta er nú að raungerast í beinni útsendingu, sbr. nú síðast þessa umræðu á Alþingi 16.12. sl. um viðskiptakerfi ESB um losunarheimildir, þar sem meirihluti Alþingis samþykkti, þegjandi, að skerða samkeppnishæfni Íslands og gera allan innflutning til landsins dýrari. Þessi nýju lög munu því ekki aðeins leiða til hækkaðs verðlags, heldur einnig auka verðbólguþrýsting.

En þetta er ekki það eina. Þann 30.11. sl. sendi ég öllum þingmönnum minnisblað um regluverk WHO sem nú er í undirbúningi. Afrit var sent öllum helstu fjölmiðlum hérlendis. Í dag, 20 dögum síðar, vil ég vekja athygli lesenda á því að þessari sendingu minni hefur verið svarað með þögninni einni.

Hvernig ber að túlka þessa þögn kjörinna fulltrúa Íslendinga um mál sem varða fullveldi þjóðarinnar og afskipti erlendra stofnana af innanríkismálum, friðhelgi fólks og sjálfsákvörðunarrétti okkar sem einstaklinga og sem þjóðar? Eru þessir kjörnu fulltrúar okkar farnir að vinna gegn okkur? Hafa þeir snúist í hollustu sinni? Ef svo er, þá er tímabært að kjósendur minni á hverjir eru hinir raunverulegu valdhafar, því ríkisvaldið stafar frá þjóðinni og kjörnir fulltrúar hafa engin önnur völd en þau sem við höfum afhent þeim tímabundið. 

Góðu fréttirnar eru þær, að í Bretlandi og víðar eru sjáanleg merki um straumhvörf. Í breska þinginu fór fram merkileg umræða um WHO í síðustu viku, þar sem sjá má að Andrew Bridgen stendur ekki lengur einn, heldur hafa fleiri þingmenn fundið hjá sér kjark, sem mögulega stafar af auknum skilningi, til þess að rísa á fætur, spyrja gagnrýninna spurninga, lýsa efasemdum, andmæla og koma lýðræðinu, fullveldinu og sjálfsákvörðunarréttinum til varnar. 

Úr því að þessi jákvæða þróun er hafin er erfitt að sjá að hún verði stöðvuð. Þingmenn sem vinna gegn eigin þjóð, sem með þögn sinni vega að þjóðaröryggi, sem með athafnaleysi grafa undan efnahag fósturjarðarinnar, munu líta illa út þegar reikningsskilin verða. 

Hver hefur eftirlit með snúningshurðum eftirlitsstofnana?

Hér er lýsing sem Íslendingar ættu að kannast vel við: Í kjölfar bankahrunsins 2008 var skrifuð hér mikil skýrsla af hálfu Rannsóknarnefndar Alþingis, þar sem því var meðal annars lýst hvernig veltihurðar milli fjármálafyrirtækja og eftirlitsstofnana ríkisins urðu til þess að veikja síðarnefndu stofnanirnar því skapaður var freistnivandi fyrir ríkisstarfsmenn sem fólst í því að þeir eygðu möguleika á betur launuðu starfi innan fjármálageirans. 

Hafi menn ímyndað sér að slíkur vandi væri bundinn við eitt afmarkað svið eftirlitsiðnaðarins, þá mæli ég með því að þeir hinir sömu horfi / hlusti á þetta viðtal mitt við Mary Holland, forseta Children´s Health Defense, þar sem hún lýsir því m.a. hvernig eftirlitsstofnanir í Bandaríkjunum hafi í reynd verið yfirteknar af eigendum stórfyrirtækja. Nánar lýsir hún þessu svo að ástandið sé sérstaklega varhugavert á sviði heilbrigðis- og lyfjaeftirlits. Í viðtalinu er orðum nánar vikið að því hvernig lýðræðislegir stjórnarhættir hafa hopað fyrir skuggaöflum og hverjum eftirlitsstofnanir ríkisvaldsins þjóna í reynd, um skuggastjórnendur sem vilja vinna vinna myrkraverk sín utan kastljóssins og um það hverjum stjórnmálamenn okkar eru eiginlega að þjóna.  

Samtalið endar á jákvæðum nótum, því við trúum því að óheilindi, fals, lygi, valdboð og harðstjórn muni alltaf lúta í lægra haldi fyrir því sem er satt, fagurt og gott. En til að ljósið geti hrakið myrkrið á brott þurfum við opna og frjálsa umræðu. 

Rödd hjartans, rödd mennsku, rödd friðar og sátta, það er þín rödd. Notaðu hana.

Við Íslendingar, og sennilega allt mannkynið, þurfum að finna innri styrk til að þora að lifa innan frá og út, en ekki utan frá og inn. Í þessu felst nánar að hafa innri áttavita sem er virkur, áttavita sem gerir okkur kleift að greina rétt frá röngu, sannleika frá blekkingum, frelsi frá helsi. Í þessu felst að heyra þá rödd sem bærist í hjarta okkar, þá rödd sem segir okkur hver sé rétta leiðin, sem liggur til lífsins, en villast ekki inn á brautir sem leiða til glötunar. 

Þessa braut fetum við ekki ef við útilokum rödd samviskunnar, látum aðra um að hugsa fyrir okkur, bergmálum skoðanir annarra og lifum samkvæmt því sem aðrir fyrirskipa okkur. Ein frumforsendan fyrir því að þetta sé hægt í nútímasamfélagi er sú að við hættum að gleypa við froðunni sem fréttaveitur stærstu fjölmiðla heims og afþreyingariðnaðurinn sturta yfir okkur daglega. 

Þessi nýlega könnun bendir til þess að Bandaríkjamenn séu að vakna til endurnýjaðrar vitundar um gildi þess að loka fyrir ruslmiðlana og leita annarra leiða til að staðsetja sig í tilverunni, enda benda niðurstöður könnunarinnar til þess að traust þeirra á stóru fjölmiðlunum sé í frjálsu falli. Á sama tíma mælir íslenska Fjölmiðlanefndin með því að við trúum helst engu nema það komi frá stórum og rótgrónum fjölmiðlum. 

Hér er samantekt sem hjálpar mögulega einhverjum til að sjá atburði síðustu missera í skýrara ljósi. Ef þetta vekur einhvern til umhugsunar, þá er það vel. 

Pólitísk reikningsskil munu eyða fallvöltum vinsældum

Íslendingar sem beita gagnrýninni hugsun hljóta að spyrja sig daglega hvaða hagsmunum kjörnir fulltrúar okkar eru í reynd að þjóna. Ríkisvaldið getur ekki rekið pósthús sómasamlega, en vill þó öllu ráða, m.a. hvaða orð við notum og hvernig við ferðumst. Smám saman þrengja handhafar ríkisvalds sér stöðugt lengra inn á svið einkalífs okkar um leið og þau seilast dýpra í vasa okkar til að fjármagna eigin ofvöxt. 

Stjórnmálaflokkarnir gefa út loforðalista fyrir hverjar kosningar en sameinast svo um að svíkja kjósendur sína næstu fjögur árin. Erfitt er að sjá hvað greinir flokkana að í framkvæmd. Í þessu ljósi má undrast mælingu nýrrar könnunar Maskínu um traust til ráðherra í ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur, þar sem forsætisráðherra og fyrrum utanríkisráðherra verma 1. og 3. sætið.  

Flestir kjósendur Sjálfstæðisflokksins vilja að fólk fái að taka ábyrgð á sér sjálft. Þessir kjósendur eru íhaldssamir í þeim skilningi að þeir vilja fara gætilega í breytingar og frjálslyndir i þeim skilningi að þau vilja að ríkið virði frelsi okkar til orðs og athafna en misvirði einstaklinginn ekki með því að fara með hann eins og hluta af ópersónulegum hópi sem megi smala í hjarðir og reka áfram með óttastjórnun, þvingunaraðgerðum og valdboði. Þessum kjósendum hefur þingflokkur Sjálfstæðisflokksins margvíslega brugðist á síðustu árum. Alvarlegasta tilvikið var stuðningur þingflokksins við frumvarp þáverandi utanríkisráðherra um bókun 35, sem þjónaði hagsmunum ESB fremur en Íslands. 

Kjósendur VG eru margir hverjir íhaldssamir á sinn hátt, en leggja áherslu á að við tökum sameiginlega ábyrgð á þeim sem verst standa, og að hinir efnameiri greiði meira í sameiginlega sjóði en þeir efnaminni. 

Á milli þessara tveggja póla ætti að vera hægt að eiga siðrænt, vitsmunalegt, pólitískt samtal. Hafi það verið hægt í upphafi þessa ríkisstjórnarsamstarfs virðist sá þráður vera um það bil að slitna. Ein skýringin er mögulega sú að forsætisráðherra hefur meiri áhuga á að sinna öðru en innanríkispólitík, enda hefur hún skuldbundið sig til að ganga erinda WHO, sem sendiherra þeirrar stofnunar enda þótt WHO hafi sjálfstæða útþenslu- og valdastefnu sem miðar leynt og ljóst að því að þrengja að þjóðríkjunum, auk þess sem meira en 75% rekstrarfjár WHO er skilyrt fjármagn (e. with strings attached). Að forsætisráðherra Íslands skuli hafa tekið að sér að ganga erinda slíkrar stofnunar ber vott um alvarlegan dómgreindarbrest.

Öllum má vera orðið ljóst að við búum við falskt lýðræði, innantóma skel, þar sem fulltrúar okkar þjóna öðrum hagsmunum en þeirra sem landið byggja. Eru Íslendingar svo þýlyndir að þeir sætti sig við svona stjórnarfar?

 

Andlegt vítamín

Kæru lesendur.

Í þessu skammdegismyrkri þurfum við að eiga innra með okkur von og styrk til að brjótast í gegnum myrkrið eins og frækornin sem nú bíða í jörðu eftir að brjótast fram í vor og taka á móti næringu himins í formi regns og sólarljóss. 

Að því sögðu leyfi ég mér að deila hér texta sem elskuleg eiginkona mín, Hrafnhildur Sigurðardóttir, skrifaði í morgun og deildi á síðu sem heitir Viska ljóssins, en innihaldið á erindi við okkur öll: 

Nú grúfir myrkrið yfir öllu og minnir okkur óneitanlega á hversu mikilvægt er að leyfa því ekki að ná yfirhöndinni. Til að létta lundina kveikjum við á kertum, kúrum okkur undir teppum og hlúum vel að okkur. Hafðu það að takmarki þínu að umvefja fólkið þitt hlýju og ljósi, líkt og teppið og kertið gerir. Margir eiga um sárt að binda og þá er gott að gefa sér stund í næði til að hleypa ljósi Guðs í hjartað og sjá síðan fyrir sér hvernig ljósið streymir frá hjartanu til allra þeirra sem í kringum þig eru, sérstaklega þeirra sem standa höllum fæti.

Hugarorkan fer hraðar en allt og ratar á réttan stað. Hugarorkan er eitt sterkasta afl veraldar og því skaltu alltaf dvelja við jákvæðar og uppbyggjandi hugsanir. Allt sem þú hugsar um getur orðið að veruleika. Sjáðu það fyrst fyrir þér í huga þínum, finndu tilfinninguna í hjarta þínu og leyfðu síðan tilfinningunni að streyma um allan líkamann. Sjáðu fyrir þér þann veruleika sem þú óskar þér. Sjáðu fyrir þér bestu mögulegu útkomu eins og sú útkoma sé núþegar orðin að veruleika. Dragðu framtíðina til þín með hugaraflinu. Í því tilliti er gott að fara með jákvæðar staðhæfingar sem byrja á orðunum „Ég er“, til dæmis eins og þessar:

Ég er frjáls

Ég er farvegur ljóssins

Ég er fegurð Guðs holdi klædd/ur

Ég er elskað barn Guðs

Ég er heilbrigð/ur og hraust/ur

Ég er friðsæl sál

Ég er leiðtogi lífs míns

Það er vel hægt að snúa þessum setningum á annan aðila með því að byrja setningarnar á „Þú ert“ og sjá um leið fyrir sér viðkomandi eflast og styrkjast.

Njóttu þess að hleypa ljósinu betur að þér og áður en þú veist af verður myrkrið horfið úr hugum og hjörtum.

Megi Guð vera með þér í dag og vertu meðvituð/meðvitaður um að þú ert farvegur ljóssins, farvegur Guðs.

#viskaljóssins #guð #ljós #orka #éger #farvegur