Ó-Sjálfstæðisflokkur herðir snöru að eigin hálsi, aðrir flokkar lána reipið

Utanríkisráðherra Íslands er nú lofuð af varautanríkisráðherra Bandaríkjanna fyrir stuðning og hollustu. Bandaríkin hafa verið í stöðugum stríðsrekstri síðustu áratugi og utanríkisráðherra Íslands hefur í orði og verki kastað olíu á ófriðarbálið. En hafa Íslendingar verið spurðir álits? Styðja Íslendingar áframhaldandi stríðsrekstur í Úkraínu? Í umboði hvers talaði Þórdís Kolbrún þegar hún ögraði Rússum og rússneska flotanum?  Hvaða siðferðilegu forsendur hefur utanríkisráðherra vopnlausrar þjóðar til að hvetja til hernaðar og blóðsúthellinga? Ætlar hún sjálf fram á vígvöllinn eða telur hún rétt að Íslendingar sendi menn fram til orrustu? Væri ekki rétt að við Íslendingar fengjum að lýsa afstöðu okkar til þessara stríðsæsinga áður en ráðherrar gefa yfirlýsingar í okkar nafni? Hvers konar lítilsvirðing er það fyrir almennum borgurum að nota skattfé þeirra til vopnakaupa, án þess að bera slíka ákvörðun undir dóm þjóðarinnar?

Forsætisráðherra Kanada, Justin Trudeau, er skoðanabróðir utanríkisráðherra Íslands í flestum efnum. Trudeau er maður sem ráðherrar í ríkisstjórn Íslands hafa raunar sýnt sérlega vinsemd, m.a. með því að bjóða honum hingað til lands. Hér er ný upptaka af honum að hvetja til stigmögnunar stríðsátakanna í Úkraínu, þar sem hann hvetur til þess að langdrægár eldflaugar, sem framleiddar eru í NATO ríkjum, verði notaðar á skotmörk í Rússlandi. Réttlætingin er sú að Úkraína ,,verði að vinna stríðið" gegn Rússlandi. Öllum sæmilega skýrt hugsandi mönnum er ljóst að Úkraínumenn eru aldrei að fara að vinna þetta stríð. Ástæðan er sú, eins og Trudeau og Þórdís Kolbrún ættu að vita, að Rússar gætu tortímt gjörvöllu mannkyninu aðeins með því að nota brotabrot af vopnabúri sínu. Því er enginn að fara að ,,vinna stríð" gegn Rússum. Ræða Trudeaus er óráðstal óábyrgs manns sem ekki ætlar sjálfur að fórna neinu í þeim blóðsúthellingum sem hann boðar. 

Á sama tíma og lægra settir pótintátar hittast á Íslandi, sitja æðstu ráðamenn Bretlands og Bandaríkjanna á fundi til að ráðslaga um hvernig unnt sé að stigmagna stríðsátökin. Hefur einhver heyrt framangreinda ,,leiðtoga" NATO ríkjanna kalla eftir friðsamlegri lausn? Væri orkunni ekki betur varið í friðarviðræður en stríðstal? Hið pólitíska vald á Vesturlöndum er komið í trölla hendur. Fáviska þeirra hefur fært alla heimsbyggðina á barm gjöreyðingarstríðs þriðju heimsstyrjaldarinnar.  

Utanríkisráðherra Íslands er holdgervingur þeirrar öfugþróunar sem orðið hefur i vestrænum stjórnmálum á síðustu árum og áratugum. Í stað þess að þjóna almenningi í sínu eigin landi koma ráðamenn fram sem eins konar lénsherrar, þ.e. fulltrúar erlends yfirvalds. Eins og sannir lénsherrar ber þetta fólk meiri umhyggju fyrir yfirþjóðlegum hagsmunum en því að framkvæma vilja almennings og þjóna sínum eigin landsmönnum. Þess í stað ganga þau fram sem fulltrúar valdstjórnarinnar. Þetta er gert með því að tilkynna ákvarðanir sem búið er að taka (án lýðræðislegrar umræðu). Vilji valdhafanna er þá klæddur í búning stjórnvaldsreglna og þær svo notaðar til að skerða bæði frelsi og eignir borgaranna. Þetta veldur því að stöðugt sígur á ógæfuhliðina í stjórnarfarslegu tilliti.

Og nú hefur utanríkisráðherra tilkynnt að hún hyggist bíta höfuðið af skömminni og misvirða stjórnarskrá lýðveldisins með nýrri tilraun til að leggja fram frumvarp um bókun 35. Með frumvarpinu er grafið undan Alþingi og íslensku lýðræði, auk þess sem vegið er að réttaröryggi landsmanna því frumvarpið mun hafa þau áhrif að samþykkt lög frá Alþingi þurfa að víkja fyrir EES reglum verði árekstur þar á milli. Með frumvarpinu vefur utanríkisráðherra snöru um háls síns eigin flokks, kastar rýrð á alla sögu flokksins og pólitíska arfleifð hans, gengisfellir sjálfstæðisstefnuna og rýrir auðvitað sjálfstæði Íslands. Frumvarpið felur í sér misgerð gegn öllum þeim sjálfstæðismönnum (með stóru og litlu essi) sem fórnuðu tíma og fjármunum til að vinna að sjálfstæði Íslands á þeim góða grunni sem lagður var með Sjálfstæðisstefnunni 1929. Með því að hleypa þessu frumvarpi í gegnum þingflokksherbergið hefur þingflokkur Sjálfstæðisflokksins brugðist sjálfum sér, flokknum og kjósendum. Afleiðingarnar munu birtast í næstu kosningum.

Aðrir þingflokkar hljóta glaðir að vilja lána þingmönnum Sjálfstæðisflokksins reipi í framangreinda snöru, því það er augljóslega hagur allra annarra þingflokka að Sjálfstæðisflokkurinn dingli sem lengst í gálganum sem þeir hafa sjálfir valið sér.  

Ef þingmenn, ráðherrar og forseti Íslands hyggjast veita frumvarpinu brautargengi og gera þessi ólög að lögum, þá ganga bregðast þau um leið því drengskaparheiti sem þau hafa öll unnið, þ.e. að standa vörð um stjórnarskrá Íslands. 

Öllu hefur verið snúið á hvolf: 

“We now live in a nation where doctors destroy health, lawyers destroy justice, universities destroy knowledge, governments destroy freedom, the press destroys information, religion destroys morals, and our banks destroy the economy.” (Chris Hedges)

Varúð, óhefluð framsetning

Í einhverri bók eftir Milan Kundera las ég fyrir löngu síðan setningu um það að veruleikinn væri heimsálfa sem við ferðumst allt of sjaldan til. Þessi orð rifjuðust upp þegar ég hlustaði á þetta nýja viðtal Tucker Carlson við Michael Benz, því hér falla sannleiksbombur ótt og títt. 

Fyrir alla þá sem enn hafa ekki áttað sig á því hvernig verið er að snúa öllu á hvolf, hvernig ritskoðun er beitt í nafni ,,lýðræðis", hvernig sannleikur er útmálaður sem lygi, réttar en óþægilegar upplýsingar stimplaðar sem "malinformation", hvernig vilji almennings er afbakaður sem ,,popúlismi", hvernig stefnuboðun stóru fjölmiðlanna (MSM) er samstillt og hvernig áróðursvélarnar eru fjármagnaðar úr opinberum sjóðum sem knúnar eru áfram af taumlausri peningaprentun, þá mæli ég með því að menn gefi sér tíma til að hlusta.

Fyrir þá sem kjósa að einblína á leiktjöldin sem stóru fjölmiðlarnir stilla upp daglega, þá er best að forðast áheyrn, því menn gætu meiðst þegar leikmyndin hrynur.   

 

Meinvarp í þjóðarlíkamanum

Kæru lesendur.

Við búum í landi þar sem einum fjölmiðli er með lögum veitt sérstök vernd og sérstakur forgangur að augum og eyrum landsmanna. Þannig segir í 1. gr. laga um Ríkisútvarpið (RÚV) að markmið laganna sé

að stuðla að lýðræðislegri umræðu, menningarlegri fjölbreytni og félagslegri samheldni í íslensku samfélagi með fjölmiðlaþjónustu í almannaþágu. Ríkisútvarpinu er falin framkvæmd hennar eins og nánar er kveðið á um í lögum þessum. Ríkisútvarpið er þjóðarmiðill og skal rækja fjölbreytt hlutverk sitt af fagmennsku, metnaði, heiðarleika og virðingu. Það skal leggja rækt við íslenska tungu, menningu, sögu þjóðarinnar og menningararfleifð.

Undir þessu yfirskini er áætlað að RÚV fái 6,1 milljarð króna (sexþúsundogeitthundraðmilljónir króna) af almannafé á árinu 2024. 

Fyrir allt þetta eiga Íslendingar að vera þakklátir og enn er það svo, að stór hluti þjóðarinnar tekur frá dýrmætan tíma dag hvern til að hlusta á boðskap RÚV um hvað beri að telja rétt og rangt. Í þeim tilgangi hefur RÚV sérstaka kennimenn á launum, sem ætlað er að hjálpa okkur hinum að geta gert greinarmun á því sem telja ber annars vegar til sannleika og hins vegar til ósanninda. Í þessum efnum höfum við Íslendingar sannarlega verið lánsöm, því RÚV hefur útnefnt menn eins og Boga Ágústsson og Egil Helgason sem helstu menningarvita til að hjálpa hinum óupplýstu að rata í þeirri þoku sem iðulega byrgir sýn í stórháskalegri ,,upplýsingaóreiðu" umheimsins, enda virðast ráðamenn vantreysta almenningi til að beita eigin dómgreind, hyggjuviti og innsæi til að greina rétt frá röngu. 

Fyrir sléttri viku síðan stimplaði RÚV heimsþekktan mann, Robert F. Kennedy jr., opinberlega sem ,,rugludall". Fyrst RÚV notar slíka sleggju til að berja manninn með, þá hlýtur hann væntanlega að vera snarruglaður. Hverjar eru sakirnar? Jú, í fyrirsögn RÚV segir að hlutaðeigandi sé ,,þekktur sem harður andstæðingur bólusetninga og fyrir að trúa á alls kyns samsæriskenningar".

RFK er ekki alfarið á móti bólusetningum, enda sjálfur margbólusettur, en hann er á móti lyfjagjöf sem ekki hefur farið í gegnum tilskilin gæðapróf og ekki verið rannsökuð til hlítar, sjá t.d. hér.

RFK er stálgreindur maður og trúir þar af leiðandi auðvitað ekki ,,öllum samsæriskenningum" eins og ýjað er að í ,,fréttaskýringu" Boga Ágústssonar, þar sem vinnubrögðin eru ekki fagleg, endurspegla metnaðarleysi, bera vott um óheiðarleika og einkennast af virðingarleysi, bæði fyrir umfjöllunarefninu og þeim sem greiða fyrir ,,vinnu" fréttamannsins. 

RÚV vanvirðir daglega þann grunn íslenskrar menningar sem byggir á mótmælendahefðinni, nánar tiltekið rétti einstaklingsins til að andmæla kennisetningum, menningarvitum, fræðimönnum og kennivaldi samtímans, sbr. siðaskiptin hér árið 1550 á þeim grunni sem lagður var af Lúther. RÚV ætlar almenningi fyrst og síðast að sýna fylgispekt og undirgefni við ráðandi öfl, þ.e. þá sem leggja línurnar í daglegri fjölmiðlaumfjöllun. RÚV skilur ekki (eða hefur gleymt því) að margt það sem viðurkennt er í samtímanum var stimplað sem samsæriskenningar áður en upplýsingastíflan brast. Dæmi: Skaðleg áhrif tóbaks, Watergate-hneykslið o.fl., sjá hér. 

RÚV er orðið meinvarp í þjóðarlíkamanum. Ef einhver dugur væri í þingmönnum væri búið að skrúfa fyrir fjárveitingar til þessarar stofnunar, en ekki stöðugt aukið í þær eins og því miður er enn verið að gera.

  

Fréttir sem íslenskir fjölmiðlar kjósa að þegja um

Ritskoðun snýst um stjórnun. Sá sem stjórnar því hvað við fáum að sjá / lesa, stjórnar í raun ferðinni. Nú er komin fram alþjóðleg risafrétt, sem við reyndar heyrum hvorki á RÚV né öðrum ríkisstyrktum íslenskum fjölmiðlum: Zuckerberg forstjóri FB viðurkennir, í bréfi til fulltrúadeildar Bandaríkjaþings, að hafa látið undan þrýstingi Bandaríkjastjórnar og beitt ritskoðun á FB til að stýra því sem fólk fékk að segja / sjá og heyra, m.a. um kórónaveiruna (C-19).

Í stuttu máli: Leyfileg tjáning var í því fólgin að bergmála vilja stjórnvalda og efast aldrei, samhliða því að þagga niður í efasemdaröddum og stimpla andmæli sem samsæriskenningar, rugl, öfgar, vitleysu o.s.frv.

Vitandi um augljósa ritskoðunartilburði FB, gekk íslenskt ríkisvald (fjölmiðlanefnd) í bandalag við FB á árinu 2020 til að reyna að stýra því sem Íslendingar fengju að heyra / sjá / lesa. Þetta var gert með svonefndu árveknisátaki fjölmiðlanefndar vegna Covid-19, undir því yfirskini að ,,efla miðlalæsi og gagnrýna hugsun" en um leið var grafið undan hvoru tveggja. Átakið þjónaði því sjálfstæða hlutverki að koma skýrum skilaboðum til íslenskra fjölmiðla um hvað mætti birta og hvað ekki. Með þessu var íslenska ríkið - með fjölmiðlanefnd í fararbroddi - í raun að vega að tjáningarfrelsinu með því að reyna að stýra umfjöllun, loka umræðuvettvanginum og þrengja að gagnrýninni hugsun.

Stjórnsýslulög miða að því að þeir sem fara með framkvæmdavald í nafni íslenska ríkisins starfi á skilvirkan hátt í þágu almennings. Lögin miða að því að verja jafnræði, gæta hlutleysis, efla traust, fagmennsku o.fl. Þessi útgangspunktur byggir á þeirri skýru grundvallarforsendu að ríkisstarfsmenn virði stjórnarskrá landsins og framfylgi gildandi lögum. Ríkisstarfsmönnum ber því að þjóna borgurunum með því að halda uppi lögum og rétti. Það gera þau best með því að vera ópólitísk í störfum sínum og verja frjálsa samfélagsgerð en ekki með því að þrengja að henni, síst af öllu með því að ganga erinda stórfyrirtækja eða erlendra stjórnvalda.  Þegar opinberri stjórnsýslu er misbeitt með þessum hætti í þágu ritskoðunar, þá hrynur grundvöllurinn undan þeim stofnunum sem þannig starfa.  

Fjölmiðlanefnd, sem á að þjóna tjáningarfrelsi og verja frjálsan umræðuvettvang, brást hlutverki sínu með því að taka beinan þátt í ritskoðunarátaki Bandaríkjastjórnar. Hver er réttlætingin fyrir því að ríkisstarfsmenn þiggi laun frá skattgreiðendum til að grafa undan þeim stoðum sem þeim er ætlað að verja? Fólk sem svíkur tjáningarfrelsið svíkur um leið lýðræðið. Þau eiga að biðjast afsökunar, eins og Zuckerberg, eða víkja úr starfi.

 

Klikkaðir tímar, klikkað samfélag?

Isidor Rabi, sem vann Nóbelsverðlaun í eðlisfræði árið 1944, var eitt sinn spurður hvernig hann hefði orðið vísindamaður. Rabi svaraði að hvern einasta dag eftir skóla hefði móðir hans talað við hann um skóladaginn. Hún hafði engan sérstakan áhuga á hvað hann hefði lært þann daginn, en hún spurði alltaf: „Spurðir þú góðrar spurningar í dag?“ Sjálfur sagði Rabi síðar:

– „Að spyrja góðra spurninga var það sem gerði mig að vísindamanni.“

Ég nefni þetta hér því ég þurfti að klípa mig þegar ég las áðan leiðara Morgunblaðsins í gær, 20.7., þar sem sannarlega er spurt mikilvægra og gagnrýninna spurninga um Covid-19, sem stálgreindur leiðarahöfundur Moggans virðist hafa áttað sig á að herjaði fremur á heiminn sem sálsýki en sem drepsótt. 

Í leiðaranum kemur m.a. fram að ,,óþægilegt" sé að hugsa til þess að mörgum áleitnum spurningum um faraldurinn sé enn ósvarað, tæplega 5 árum eftir að hann fór að breiðast út. Af hinum ósvöruðu spurningum stingi uppruni veirunnar helst í augu. ,,Þrátt fyrir að sú ráðgáta ætti að vera efst á blaði bæði vísindasamfélagsins og stjórnmálanna um allan heim ríkir nánast annarlega lítil forvitni um hann." Hér skrifar augljóslega hugsandi maður sem horfist í augu við að sóttvarnaraðgerðir íslenskra stjórnvalda brutu sumar hverjar í bága við stjórnarskrá, þótt íslenskir dómstólar hafi hingað til verið tregir til að viðurkenna það. 

Um þetta tímabil þarf að ræða af mun meiri djörfung en gert hefur verið hingað til, sbr. það hvernig stjórnmálamenn viku sér undan hlutverki sínu og eftirlétu sérfræðingum að stjórna landinu, sbr. nánari umfjöllun í þingræðu sem ég flutti 21.12.21 og var þá í hlutverki hrópandans í eyðimörkinni. Þannig liggur t.d. fyrir að þáverandi forsætisráðherra hafði svo góðan tíma aflögu að hún stytti sér stundir með því að rita heila bók í "fríinu", þar sem ekki var þó leitast við að greina aðgerðir stjórnvalda eða spyrja góðra spurninga út frá sjónarhóli forsætisráðherra í ríki þar sem stjórnmálin höfðu verið aftengd. Nei, um var að ræða glæpasögu, sem Íslendingar ,,skemmtu" sér við að lesa árið 2022.  

Frammi fyrir þessu má einnig minna á að "vísindasamfélagið" markaði skýra stefnu í þessum efnum þegar á árinu 2020, sbr. þetta svar Jóns Magnúsar Jóhannessonar á vísindavef HÍ 24.3.2020, þar sem segir m.a.: ,,Sem betur fer er hægt að fullyrða, án nokkurs vafa, að SARS-CoV-2 kom ekki upprunalega frá rannsóknarstofu." Þetta viðhorf, þessi falska fullvissa, yfirlæti og menntahroki, í bland við trúgirni og undirgefni almennings, var keyrð áfram með stífum áróðri yfirvalda ("Ég hlýði Víði" & "Við erum öll í þessu saman"). 

Gott er að nýta þessa sumardaga til að horfa á íslenskt samfélag úr fjarlægð og íhuga hvað mun verða okkur til bjargar næst þegar hjörðin fælist og æðir af stað í þá átt sem henni er sagt að hlaupa, undir svipuhöggum hagsmunaaðila, fjölmiðla og aðkeyptra sérfræðinga og án þess að stjórnvöld komi almenningi og stjórnarskránni til varnar. 

Frelsaðu okkur, ó Guð sannleikans, frá hugleysinu sem víkur frá sannleikanum, frá deyfðinni sem sættir sig við hálfsannleika, frá ofmetnaðinum sem ímyndar sér að hann þekki allan sannleikann.

Bæn vitringsins

Við getum öll gert betur

Árum saman hafa andstæðingar Donalds Trump útmálað hann sem illmenni, einræðisherra o.fl. Í stuttu máli notað öll verstu orð sem finna má í orðabókinni um hann. Þó liggur fyrir að valdatími hans var friðsæll í samanburði við langflesta aðra Bandaríkjaforseta. USA hóf ekkert stríð undir hans stjórn og efnahagslífið dafnaði. Eftir að Biden tók við hefur í raun ríkt óstjórn, bandaríski herinn lagði á flótta frá Afganistan undan mönnum með riffla, en skildi eftir vopnabúnað fyrir milljarða dollara. Í valdatíð Bidens hefur auk þess kviknað í tveimur púðurtunnum, í Úkraínu og Ísrael. Sádí-Arabar eru hættir að nota dollarann í viðskiptum með olíu og afleiðingarnar verða að öllum líkindum grafalvarlegar, enda er efnahagur heimsins þegar á niðurleið og þriðja heimsstyrjöldin yfirvofandi.  

Undir yfirskini ,,skops" hefur Trump verið líkt við nasista og fasista. Bandaríska ,,skemmtikraftinum" Kathy Griffin fannst t.a.m. réttlætanlegt undir merkjum tjáningarfrelsis að birta mynd af sér með blóðugt höfuð Trumps á lofti. Þegar undirritaður amaðist við ,,skopmynd" Halldórs Baldurssonar þar sem ég var teiknaður upp sem alræðissinni, óskaði ég eftir skýringum og / eða rökstuðningi, en fékk engin svör önnur en þau að ,,húmor" leyfði slíkt. Allir sem eru hægra megin við sósíaldemókrata mega sem sagt vænta þess að vera líkt við ofríkismenn, einræðissinna og morðingja. 

Líta má á árásina á Trump sem afleiðingu margra ára áróðursherferðar gegn honum, sem fjölmiðlar, stjórnmálamenn o.fl. hafa tekið virkan þátt í. Vonandi verður þessi atburður til þess að umræddir aðilar líti í eigin barm og beini málflutningi sínum í ábyrgari farveg, þar sem rætt verður um málefni en ekki vegið að persónum pólitískra andstæðinga. Í nafni lýðræðislegra stjórnarhátta verðum við að sýna hvert öðru lágmarksvirðingu í stað þess að grípa til skrumskælinga.

Okkur ber að tala fallega um og við hvert annað, án þess að ýkja, afbaka, skrumskæla og ljúga upp á fólk. 

 

 

Valdastreita og vanheilagt bandalag

Í nýjasta Brotkast-þætti mínum, sem birtur verður í heild kl. 9 í dag, fjalla ég um mikilvæg álitamál sem ættu að vera til daglegrar umræðu en eru það af einhverjum ástæðum ekki, svo sem þá alvarlegu þróun sem blasir við á vettvangi stjórnmálanna, bæði hérlendis og erlendis (nú síðast í Frakklandi), þar sem valdastreituflokkar til hægri hafa gengið í vanheilagt bandalag við róttæka vinstri menn. Með valdastreitu er skírskotað til þess að menn geri nánast hvað sem er til að komast til valda og halda völdum. Með vanheilögu bandalagi er vísað til þess að í slíku samstarfi taka pólitískir andstæðingar höndum saman og skuldbinda sig í reynd til að gefa afslátt af öllum sínum prinsippum / ganga á bak allra loforða sem gefin voru kjósendum í aðdraganda kosninga. Þetta er það sem Mahatma Gandhi taldi verstu tegund stjórnmála, þ.e. "Politics without principles" og lýsti sem höfuðsynd gegn samfélaginu. Í þættinum lýsi ég því sem sameinar þessar tvær tegundir stjórnmálamanna, þ.e. draumurinn um alþjóðlega yfirstjórn (e. global control) þar sem menn geta sameinast um að ganga erinda yfirþjóðlegs valds, alþjóðlegra stofnana, alþjóðlegra stórfyrirtækja og ríkustu manna heims. 

Í þættinum hvet ég áhorfendur til að andmæla þessari afturför, því afleiðingar slíks samstarfs birtast í ofstjórn annars vegar (eftirlitsiðnaði, útþenslu ríkisins) og óstjórn hins vegar (stjórnlaus ríkisútgöld, veiking nauðsynlegra innviða) sem knésetur bæði fólk og fyrirtæki að lokum. 

Breytingar á lögum um leigubílaakstur voru mistök sem verður að leiðrétta.

Endurteknar neikvæðar fréttir af leigubílaakstri virðast allar tengjast breytingum sem gerðar voru á lögum um þennan málaflokk að vanhugsuðu máli og gegn andmælum örfárra þingmanna, þar á meðal undirritaðs. Í tilefni af þessari frétt á mbl.is leyfi ég mér að endurbirta hér fyrri grein mína um leigubílamálið, sem birt var í desember 2022, nokkrum dögum eftir að Alþingi hafði látið hrekja sig til að samþykkja frumvarpið. 

Sýndarmennska elur af sér gervisamfélag. Gervisamfélag leiðir fram gervistjórnmál.

Við lifum á öld eftirlíkingarinnar. Öld uppgerðar. Öld sýndarmennsku. Við eigum fáa sanna vini í raunheimum en þúsundir „vina“ í netheimum. Samfélagsmiðlar eru andfélagslegur vettvangur, sem málsvarar lýðræðis hafa á síðustu árum notað til að grafa undan málfrelsi.

Menntastofnanir vanrækja gagnrýna hugsun. Þeir sem mest flagga eigin góðmennsku vilja að ríkið axli ábyrgð á allri góðvildinni. Skattfé er sólundað í nafni umhyggju. Undir merkjum manngæsku er velferðarkerfið smám saman sligað, þar til það að lokum mun hrynja undan eigin þunga. Undir yfirskini trúleysis gera menn vísindin að átrúnaði og fræðimenn að prestum. Uggvænleg reynsla síðustu ára bendir til að frelsisákvæði í stjórnarskrá og lögum séu í reynd marklaus, samanber það hvernig stjórnvöldum leyfðist að kippa borgaralegum réttindum úr sambandi að vild.

Gervisamfélag elur af sér gervistjórnmál, þar sem almannatenglar hanna skoðanir og stjórnmálamenn fylgja skoðanakönnunum. Hagsmunaaðilar stýra fjölmiðlum og þyrla upp ryki sem yfirskyggir upplýsingarhlutverkið. Í heimi gervistjórnmálanna skrifa aðstoðarmenn ræður og greinar fyrir þá sem leika hlutverk þingmanna og ráðherra. Sérfræðingar móta lagafrumvörp. Þingmenn greiða atkvæði eftir flokkslínum og forðast þannig persónulega ábyrgð. Íslenska ríkið er á stöðugu (en duldu) undanhaldi innan EES. Lagasetning Alþingis líkist í auknum mæli leikriti. Á bak við tjöldin fer fram hægfara – og ólýðræðisleg – aðlögun Íslands að ESB.

Þeir sem efast um framangreinda lýsingu mega íhuga eftirfarandi dæmi:

Í nafni lýðræðislegra stjórnarhátta innleiða Íslendingar erlendar reglur umræðulaust . Í nafni alþjóðasamvinnu eru Íslendingar þvingaðir til að breyta löggjöf sinni. Frammi fyrir hótun ESA um málshöfðun fyrir EFTA-dómstólnum „ákveður“ íslenska ríkið að breyta lögum sínum, nú síðast lögum um leigubifreiðaakstur. Undir oki slíks utanaðkomandi helsis er málið kynnt í þinginu sem „frelsismál“ . Til að draga úr óbragðinu samþykkti meirihluti alþingismanna lögin 16.12. 2022 með því fororði að þau „skuli sæta endurskoðun“ eigi síðar en 1.1. 2025 „með tilliti til reynslu“ af lagabreytingunum.

Samantekt

Lög á ekki að setja að nauðsynjalausu og alls ekki að illa athuguðu máli. Hafi löggjafinn sjálfur efasemdir um réttmæti eða gagnsemi lagafrumvarps mæla öll varfærnissjónarmið gegn lögfestingu þess. Af síðastnefndum ástæðum greiddi ég atkvæði gegn lögfestingu frumvarps um leigubifreiðaakstur. Ég er ekki andvígur því að lagareglur um þetta efni séu teknar til endurskoðunar, en hefði viljað að sú endurskoðun færi þá fram að betur athuguðu máli, án utanaðkomandi þrýstings og án pínlegra afbötunarákvæða um endurskoðun þeirra reglna sem verið er að setja. Lagasetning er of alvarlegt inngrip í daglegt líf almennings til að unnt sé að réttlæta að henni sé beitt í einhvers konar tilraunaskyni.

 

[1] Áður birt í Morgunblaðinu 22. desember 2022.

Orðrómurinn farinn að fæla fólk frá landinu

Þegar vígin falla ...

Bandarískt lýðræði, sem á að heita kyndilberi lýðræðis í heiminum almennt, er að veslast upp fyrir augunum á okkur. Meginstraumsmiðlar (MSM), þ.m.t. ríkisreknir fjölmiðlar eins og BBC og RÚV, hafa tekið fullan þátt í að breiða yfir, fela og afvegaleiða, með þeim árangri að stærstur hluti almennings í USA og hér á Íslandi varð steinhissa þegar hörmulegt ástand bandaríkjaforseta afhjúpaðist í kappræðuþætti á CNN fyrir nokkrum dögum. Þeir sem daglega þiggja sína ,,andlegu næringu" frá meginstraumsmiðlunum vissu ekki hvaðan á sig stóð veðrið þegar þeim varð ljóst að valdamesti maður valdamesta ríkis á jörðunni er óhæfur til að fara með völd. Spurningin sem enginn spyr, en allir ættu að spyrja sig er þessi: Hverjir hafa í reynd verið að stjórna USA síðustu árin? Ein tilgátan er að svarið gæti mögulega verið að finna hér, í hrollvekjandi ávarpi Bidens frá því í september 2021.

Getur hugsast að viðvörunarorð John F. Kennedy, Dwight Eisenhowers o.fl. um ógnina sem stafar af áhrifum stærstu framleiðslufyrirtækjanna á stefnumótun stjórnvalda séu nú að kristallast sem raunveruleiki? Getur verið að sá vefur ósanninda sem stjórnmálaflokkar og stærstu fjölmiðlar hafa spunnið í sameiningu síðustu áratugi sé nú loks að hrynja? Getur hugsast að kappræðuþáttur í sjálfu höfuðvíginu, CNN, hafi kippt stoðunum undan spilaborginni? Afhjúpaðist þar á 90 mínútum að sérfræðingarnir, fræðimennirnir, blaðamennirnir og álitsgjafarnir hafa meira og minna allir verið að segja ósatt síðustu ár þegar þeir hafa fullyrt að Biden sé við hestaheilsu og fullfær um að gegna skyldum sínum? Getur þá verið samsæriskenningar um elliglöp Biden hafi átt við rök að styðjast? Hvers konar endurskoðun myndi það kalla á, t.d. hvað varðar atburðarásina í Úkraínu o.fl.? Hverju ber okkur að trúa næst þegar einhver prófessor í stjórnmálafræði eða fjölmiðlafræði varar okkur við upplýsingaóreiðu eða áminnir okkur um að treysta aðeins opinberlega vottuðum upplýsingaveitum eða ,,stórum og rótgrónum fjölmiðlum" eins og fjölmiðlanefnd hefur áminnt okkur um? 

Að þessu sögðu má þó benda á að ekki voru allir óupplýstir um stöðu mála. Ekki allir hafa látið heilaþvo sig. Í raun mátti öllum vera ljóst hver staðan var, þ.e. öllum sem vildu vita, sbr. t.d. þessa samantekt hér af furðulegri hegðun Bidens slíðustu ár.

Í stuttu máli stöndum við frammi fyrir grafalvarlegri stöðu, þar sem stjórnmálamenn, ríkisstofnanir, opinberar nefndir, fræðimenn og stærstu fjölmiðlar hafa í raun framið trúnaðarbrot gagnvart almenningi með því að halda á lofti alls konar villuljósum (gaslýsingu) til að afvegaleiða fólk og blekkja. 

Og samkvæmt þessari frétt virðist sem stærstu fjölmiðlarnir ætli að halda áfram að taka þátt í blekkingarleiknum, sbr. viðtal við Biden sem nú hefur verið birt á ABC og mbl.is endurbirtir gagnrýnislaust.  

Til hvers ráða menn sig sem ráðgjafa, til hvers að reka fjölmiðil og starfa sem blaðamaður ef þessir sömu menn treysta sér ekki til að segja sannleikann?

--

Það brakar og brestur í kerfinu öllu. Svo virðist sem enn eigi að freista þess að afstýra kerfishruni með því að halda áfram að segja að Biden sé í topplagi og hæfur stjórnandi. En sprungurnar eru orðnar sýnilegar öllum. Vesturlönd eru að hrynja - innan frá - fyrir augunum á okkur. Ef ekki verður farið að taka á málum nú þegar munu Rússland og Kína yfirtaka Vesturlönd, beint eða óbeint, án þess að þurfa einu sinni að hleypa af einu skoti. 

Íhaldsflokkurinn í Bretlandi er nýjasta fórnarlamb slíks innra hruns, því flokkurinn féll með brambolti í kosningum þar í landi í vikunni, undan eigin þunga, því flokkurinn hefur fyrir löngu sagt skilið við eigin stefnu og hvorki verið verðugur merkisberi hófstillts íhalds né klassísks frjálslyndis. Þannig fer fyrir þeim sem svíkja sjálfa sig, víkja sér undan hlutverki sínu og bregðast skyldum sínum. 

 

 

Fyrsta viðtalið eftir kappræður: „Ég var örmagna“

USSR þá, USA núna?

Margvíslegar hugsanir, flestar mjög óþægilegar, brjótast fram þegar horft er á ,,kappræður" Biden og Trump sem fram fóru sl. nótt. 

1. Hvað er það við nútímastjórnmál sem veldur því að kjósendum er að lokum aðeins gefið val á milli tveggja vondra kosta? 

2. Myndir af þeim Biden og Trump minna á forsíðumyndir Morgunblaðsins frá því um 1980 þar sem sjá mátti að stjórn Sovétríkjanna var skipuð tinandi gamalmennum. Sem barni leið mér ekki vel við tilhugsunina um að þessir óstyrku menn hefðu aðgang að kjarnorkuhnappnum. 

3. Í aðdraganda kappræðna vegna forsetakosninganna hér í vor tók ég frá samtals 2 klst til að fara yfir helstu mál. Því bjóst ég við miklu af Biden, sem hafði æft sig í heila viku fyrir kappræðurnar. Biden stóð þó ekki undir væntingum. Hann leit ekki vel út. Hann tafsaði, missti þráðinn oft. Hann staulaðist inn á sviðið og þurfti aðstoð konu sinnar til að komast niður af sviðinu.

Hér er verið að kjósa um mikilvægasta embætti á plánetunni jörð. Demókratar munu eftir sem áður segja að Trump sé vanhæfur til að gegna embættinu. Eftir þessar kappræður getur enginn þeirra haldið því fram að Biden sé hæfur til að gegna því.